વેપારમાં તમારી પર્સનાલીટીને સાવ સાધારણ જ રાખવી હોય તો આવું કરતા રેહજો….

• ‘મારો પોતાનો વેપાર હવે શરુ કરવો જોઈએ.’… એવું બસ માત્ર વિચાર્યા જ કરજો. પણ શરૂઆત જરાયે ના કરજો, હોં કે! (રખે ને કોઈ ભૂલ-બુલ થઇ જાયે તો ખોટના ખાડામાં પડશો.)

• કોઈ તમને મોં-ફાટ કાંઈ પણ કહી દે તો એ સ્વીકારી લેજો. તમારી વાત પર હસવા લાગે તો શરમાઈને મો સંતાડી દેજો. (એમ તો કેમ કોઈ કહી જાય, આપડી બી તો કોઈ ઈજ્જત ખરી કે ની!)

• બિઝનેસ ફેલાવવા માટે બીજી જરૂરી હોય એવી ભાષાઓ શીખવાની તો વાત જ ના કરતા! (જો જો એક દા’ડો…આ બધાય ને ‘ઈંગ્લીસ’ તો શીખવું જ પડશે.)

• સમય આવે તો વેપારને લગતું નવું નવું જાણવાની વૃતિ ટાળજો. (આમેય આપણે તો ‘બવ’ જાણીએ છે હો! વધારે જાણી ને દિમાગનું દહીં ક્યાં કરવુ છે!)

• ‘આપણી પોતાની ‘વેબ-શાઈટ’ કે બૂક તય્યાર કરીને ધંધામાં તરખાટ મચાવવો છે.’ એવું હંમેશા સ્વપ્ન જોતા રેહજો. (પણ અમલ…જરાયે નહિ કરવાનો. મેહનતની ભેંસને પાણીમાં નાખવી છે કે શું?)

• એવી યોગ્ય વ્યક્તિ જેને પૂછવો જોઈએ એને ક્યારેય સવાલ ના પુછશો. (ઓયે! એને ખરાબ લાગી જશે તો!)

• વેપારની શરૂઆતમાં દેવું કરીને પણ ગાડી કે ઓફીસ લઇ લેવી પડે તો લઇ લેજો. પણ ધંધાર્થે ડેવેલોપમેંટ કરવા જરૂરી એવો ખર્ચ કરવો  પડે તો પાછા વળી જજો. (અરે ભાઈ તમે સમજ્યા કે….ગાડી જ થી તો સમાજમાં વટ પડે છે ને!)

• વેપાર ‘વિકસાવવા’ અઠવાડિયાના ૪૦-૪૨ કલાક તો કોમ્પ્યુટર પર જ વિતાવજો. (કેમ નહિ?!!! આખરે ઓન-લાઇન ધંધો કરવા આ કામથી ‘પ્રૉડક્ટિવિટી’ આવતી હોય તો કેમ ના કરીએ!)

• વેપાર કરવા જરૂરી એવું જોખમ લઇ તમારી જાતને ક્યારેય ધક્કો મારતા નહિ...(પાછું એજ.. પડવાનો ડર. કાંઈ બી થઇ ગયું તો ધંધો કોણ સંભાળશે?)

• તમને વધારે લોકો ના ઓળખે એમ કોશિશ કરજો. બહુ લાંબા હાથ તો કાનૂનનાં જ સારા. તમ-તમારે એક બોક્સમાં બરોબર ગોઠવાઈને રોજીંદી ઘરેડ મુજબ કામ કરતા રે’જો. તમારી જાતને પૈડાની ધાર પર મુકવા જશો તો ફરતા ફરતા ઉંધા માથે પડશો. (લોકો હસે એવા રંગીલા સાહસો તો કરવાનાજ નહિ!)

• રેફરન્સ (ભલામણ)થી તો કોઈ કામ કરાવાતા હશે?…(એક વાર એમના એહ્સાનમાં આવી જઇએ તો કાલે આપણને પણ એની મદદ માટે ખોટી દોડાદોડ કરવી પડશે.)

હવે આ બધું જાણી વાંચ્યા પછી એક વાત તો જરૂરથી ન જ કરશો….કોમેન્ટ મુકવાની.

કેમ કે તમને લખતા આળસ આવાની છે ને હું આમેય હું ક્યા કોમેન્ટ  કરું કે વાંચું છું, નહીં?!