“સાહેબ, અમારો આખો પ્રોજેક્ટ દસ વર્ષમાં ૧૦ બિલિયન ડોલર્સનો થવાનો છે. બસ એટલું ધ્યાન રાખજો.”
૧૯૯૭ની આસપસ ગૂગલના આદ્યસ્થાપકો જ્યારે ‘ગૂગોલ ‘ નામ વડે કંપનીને કેનેડામાંથી ફેલાવવા ઇન્વેસ્ટર્સ પાસે પ્રોજેક્ટ રિપોર્ટ લઈને ‘બાઈ બાઈ ચારણી’ રમતા ‘તા ત્યારની આ વાત છે.
આ ઇન્વેસ્ટર્સ એ જમાનામાં આ ‘૧૦ બિલિયન’ વાળા પોઇન્ટ પર ખૂબ જોરશોરથી હસવા (એટલે કે હસી કાઢવા) માંગતા ‘તા. તો પણ કોઈ હસી શક્યું નહિ. બલ્કે તેમની આંખો અને મોં ફાટી પડ્યા ત્યારે અમેરિકામાં એક મદ્રાસી ઇન્વેસ્ટરે કાંઈક આવું કહ્યું:
“બકા, મને તારી આ સંખ્યા ભલે ઊંચી (ગપગોળા જેવી) લાગે પણ તારો આ કૉન્ફિડેન્સ જોઈને જ મને એમાં રોકાણ કરવાનું મન થાય છે. એટલા માટે કે તું જ્યારે આઆઆઆઆટલી મોટ્ટી રકમ બિંદાસ્ત બોલી શકે છે, ત્યારે તારી વાતમાં કાંઈક તો દમ જરૂર હોવો જોઈએ. એટલે તારી જે પણ કંપની હોય એમાં હું કાંઈક તો રોકાણ કરીશ.”
અને થોડાં જ સમયમાં તે મદ્રાસીબાબુ એ સૌ પ્રથમ ચેક લખી આપ્યો: રકમ હતી ‘માત્ર ૫ લાખ ડોલર્સ. અને લખનાર હતા. : રામ શ્રીરામ.”
☝️ એક પોઇન્ટ: આમાં ગર્વ લેવા જેવી બાબત એ કે એક ‘બહાર નીકળેલા ભારતીય’ પાસે પણ કેવું અને કેટલું ઊંચું વિઝન હોય છે, જેની કદર બીજા દેશમાં (જઇને) સમજાય છે.
✌️ બીજો પોઇન્ટ: એટલો જ કે એ જમાનામાં બિલિયન્સમાં વાત કરનાર છોકરાનું વિઝન કેવું હશે કે આજે બરોબર વીસ વર્ષ પછી તેની વેલ્યુ ટ્રિલિયન્સમાં અંકાય છે.
——–
સામાન્ય માણસને પણ મસમોટ્ટું વિચારી શકવાનો ધક્કો આપતી અને ગૂગલને ગોલ્ડ-માઇન રૂપે બતાવતી આ બૂક ‘ગૂગલ્લડ ‘ ની અંદર અદભૂત બનેલી ઘટનાઓ-વાતો અભિભૂત કરી ચોંકાવી દે એવી છે.
પરમાણુથી શરુ કરી, પ્લાઝમાં થઇ પ્લેનેટ્સ સુધી કઈ રીતે શામ-દામ-દંડ-ભેદની કુનેહભરી નીતિ અપનાવીને પહોંચી શકાય એવી ખુલ્લી વાતો પેલા ગૂગલાલિયા છોકરાંવે લેખક કેન ઓલેટા દ્વારા લખાવડાવી દિમાગને ખરેખર ઇન્ટેલીજન્ટ ગલગલિયાં કરાવ્યા છે.
જેઓને હજુયે લાઈફમાં ‘કાંઈક તો કરવું જ છે.’ની ચળ ચાલુ હોય તે દરેકને આ કલાસિક હાથવગી રાખી તેના પાનાં ની વચ્ચે રહેલી વાતને પકડવી વધારે જરૂરી.
હજારો વર્ષ પહેલાનું અતિ-સમૃદ્ધ ભારત (દુનિયા માટે પણ) દરેક બાબતે એક મેગા-મહા દેશ હતો. આમ તો વિવિધ ગ્રંથોના ‘એપિક પોઈન્ટ્સ’માંથી તેનું મૂર્તિમંત સમૃદ્ધ સ્વરૂપ આપણે જોતાં-જાણતા આવ્યા છે.
પણ જે દેશ આખી દુનિયાના ડેવેલોપમેન્ટનું બેન્ચમાર્ક બન્યું હોય તેની શરૂઆત કઇ રીતે થઇ હશે એ તો માત્ર આપણી સીમિત ધારણા જ છે.
તેનું લેટેસ્ટ અને મેગા એકઝામ્પલ છે માહિષ્મતી શહેર: કહેવાય છે કે આ અઝીમોશ્શાન મેટ્રો-શહેર ભારતની નાભી સ્થાને હતું. બરોબર મધ્યભાગમાં, મધ્યપ્રદેશમાં.
એક ફિલ્મના માધ્યમથી તેને કોમ્પ્યુટર ગ્રાફિક દ્વારા મહાકાય સર્જન કરી બતાવવામાં આવ્યું હોય ત્યારે થાય છે કે, ‘ડિજિટલ ઇન્ડિયા’ કદાચ આ રીતે એક વિસરાઇ ગયેલા શહેરમાંથી ફરીથી નવસર્જન થવા મથતું હોય.
કોઈક ‘રાજા’ના કલેજામાંથી, કોઈક ‘મૌલી’ના મગજમાંથી, દેવસેનાના દિલમાંથી, કે પછી કોઈક બાહુબલીની બાહુમાંથી….
બેશક આવનાર જનરેશન તેનું ડેવેલોપમેન્ટ નવી ક્રિયેટીવીટી સાથે, નવાં માઈન્ડસેટ દ્વારા વિવિધ રીતે કરશે. કોઇ થિમ-પાર્ક બનાવીને, કે પછી એક સાચુ જ શહેર બનાવી ને. કારણકે….
જો ડિઝનીના મેગા ‘વોલ્ટ’વાળા દિમાગમાંથી મિકી-માઉસ લેન્ડ બની શકે તો…એક ‘રાજા’નું દિમાગ આખું માહિષ્મતી ફરીથી સર્જી જ શકે ને સરજી ?!?!!?
“YES! Because …. What We Can Imagine, We Can Create It.”
આજે બ્રાઝિલના એક ગ્રાફિક-ડિઝાઈનર ‘સેમ પ્રોફેટા’ના ઉદાહરણ દ્વારા મજાની આઇડીયલ વાત કરવી છે. આ સેમભાઈએ તેમની બાયોડેટા/રિઝયુમને (ફોટોમાં દેખાતા) દૂધના કાર્ટન પર ડિઝાઈન અને પ્રિન્ટ કરી છે.
પહેલી નજરે દુધની કોઈક નવી જ બ્રાંડ લાગતા પેકને રસપૂર્વક વાંચીએ તો તેના પર સેમભાઈએ ખુદના ફોટો-લોગો સાથે પ્રોફેશનલ અનુભવો, પર્સનલ અચિવમેંટસ, (ન્યુટ્રીશનલ) ફેક્ટસ, તેમજ બારકોડ યુક્ત કોન્ટેકટ ડીટેઇલ્સને સોશિયલ-મીડિયાને અનુરૂપ એવી થિમ પર અસરકારક રીતે તૈયાર કરી અસમાન્ય ક્રિયેટીવીટી બતાવી છે.
હવે તમે જ કહો કે…આ ‘સેમ પ્રોફેટા’ ને જો દુનિયાની કોઈક સુપર એડ-એજન્સીએ જોઈ લીધો હશે તો તેનાં કામની પ્રોફિટ સેમ ટુ સેમ રહી હશે?- …………. ક્યાંથી રહે બાપલ્યા! સેમભ’ઈ એ તો પેલી કહેવત “થિંક આઉટસાઈડ ધ બોક્સ”નેય ખંખેરીને નવી બનાવી છે: “થિંક ઓન ધ બોક્સ.”
તો દોસ્તો, આપણને પણ ખબર જ છે, કે આવાં કામોને ધક્કો મારતું પરિબળ છે…. આઈડિયા!….
યેસ ! દુનિયામાં શ્વાસોચ્હ્વાસની જેમ દર સેકન્ડે ક્યાંક ને ક્યાંક ક્રેઝી આઈડિયા પેદા થતાં જ જાય છે. આ તો ઇન્ટરનેટનાં વિકસાવનારાઓનું પણ ભલું થાજો કે જેના થકી જરૂરી એવા હટકે આઈડિયાઝ આપણને વિવિધ મીડિયા દ્વારા જોવા મળે છે. જેનાથી સાવ સામન્ય લાગતી બાબત પણ અસામાન્ય બનીને વાઇરસની જેમ ફેલાઈ જાય છે. આવાં અનોખા આઈડિયાઝનો પિટારો મેં પણ બહુ મહેનત કરીને બનાવ્યો છે. જેનું નામ છે. ટ્રેન્ડલી.
તો નેક્સ્ટ પોસ્ટમાં એ ટ્રેન્ડલીની વાત ફ્રેન્ડલી લેવલે જાણવા અહીં આવી જાવ.. “જય આઈ-દિયા!”
માર્કેટિંગ મોરલો:
“આઈડિયાનો જો સાચો ઉપયોગ થાય તો તેની સાથે વાપરનારને તે આઈડિયલ કે આઈડોલ બનાવી દે છે. નહીંતર આઈડલ કે અડિયલ બની ક્યાંક દફનાઈ જાય છે.”
પાછલાં વર્ષમાં ટેકનોલોજી ક્ષેત્રે થતી નાની-મોટી ઘટનાઓ પછી એવી ઘણી ટેકનોક્રેટ કંપનીઓ પોતાની રીતે ‘જોશ’માં ભવિષ્યવાણીઓ ઠપકારતા રહે છે. મારુ એવું માનવું છે કે તે સૌ કોઈકને કોઈ રીતે એમના પ્રોજેક્ટસને આમ કહી ધક્કો મારવા માંગતા પણ હોય…
ખૈર, પીટર ડ્રકર નામના ટેકનો-મેનેજમેન્ટ ગુરુએ સરળ વાક્યમાં કીધું છે. “THE FUTURE IS NOW.” Yes! There is NO Tomorrow. એવું માની ઘણીયે કંપનીઓ ભવિષ્યને વર્તમાનમાં ફેરવતા રહ્યા છે. લ્યો ત્યારે એમના કેટલાંક કથનનું થોડું પઠન આજે કરીએ અને તેની ‘અન્ડર’ રહેલી બાબતને વધારે પકડીએ.
વધુ વિગતો માટે…વેબગુર્જરી.ઇન (Webgurjari.in)પર આવશો?
“દરેક માણસની એક કિંમત હોય છે, વેલ્યુ હોય છે. જો તે જાણી તેને ઓફર કરવામાં આવે તે ખરીદાઈ શકે છે. અને ઓફર પણ એવી મજબૂત હોય કે તે નકારી ન શકે.”
‘ગોડફાધર’ ફેમ મારિયો પુઝોનું આ વાક્ય બોલવામાં સાવ સહેલું લાગે છે. પણ તેમાં માર્કેટિંગના ઘણાં ફંડા ક્લિયર છે. વાત એટલા માટે યાદ આવી કે આ પાછલાં મહિનામાં વાક્યને સાર્થક કરે તેવી બે ઘટનાઓ બની ગઈ.
1. થોડાં અરસા અગાઉ આવીને ચાલી ગયેલી એપલમેન સ્ટિવ જોબ્સની ફિલ્મ ‘જોબ્સ’માં મુખ્ય રોલમાં ચમકેલા અભિનેતા એશટોન કુચરને (આઈ.બી.એમ બેઝ્ડ) ચાઈનિઝ કંપની લિનોવોએ કેટલાંક મિલિયન ડોલર્સના પગારે ‘પ્રોડક્ટ એન્જિનિયર’ની જોબ આપી ખરીદી લીધો છે. જે અત્યાર સુધી એપલની પ્રોડકટ વેચતો હતો, હવેથી માઈક્રોસોફ્ટ-યુક્ત હાર્ડવેર અને સોફ્ટવેર વેચશે. – (ફિલ્મ ભલે બરોબર ન વેચાઈ હોય, પણ તેનું ટેલેન્ટ વેચાયું.)
2. અમેરીકાનની ડિજીટલ જાસૂસી સંસ્થા NSA ની (સ્પાય) કામગીરી સરેઆમ જાહેર કરી અમેરિકાની સરકારમાં (વખોડાયેલો ?!?!?) એડવર્ડ સ્નોડેનને રશિયાની સરકારે (વખાણી) કેટલાંક વધુ બિલિયન રૂબલ્સ આપી તેમની એક ‘મુખ્ય સાઈટ’ માટે તેને ખરીદી લીધો છે. જે અત્યાર સુધી પોતાના દેશની સેવા કરતો હતો તે હવેથી વિદેશની હવા ફેરવશે. – (ક્યા બતાયેં સાબ! ઉસને અપૂનકો ઝક્કાસ ‘ભાવ’ દિયા!)
બોલો: “તમારી કિંમત કેટલી?….તમે (વ)ધારો છો એટલી”
તમને આ જ બાબતે આવોબીજો આર્ટિકલપણ વાંચવો-જાણવો ગમશે.
ઈ.સ. ૧૯૭૧ની શરૂઆતનો સમય. સ્ટિવ જોબ્સ અને તેનો સાથી સ્ટિવ વોઝનિયાક કોલેજના પગથીયાં ચડવાની શરૂઆત કરી રહ્યા હતા. એકનું મગજ માર્કેટિંગના મકાન તરફ દોડતું ને બીજાનું કોઈક ટેકનિકલ ટાવર’ તરફ.
કેમકે પાછલા બારણે ઓફીશીયલી તો નહિ પણ બ્રાન્ડ વિનાના ‘એપલ ૧’ નામના એક તોસ્તિક કોમ્પ્યુટર બનાવવાની શરૂઆત તો થઇ ચુકી હતી. છતાંય બંનેના નસખેંચું મગજો સતત ક્યાંક ચકરાવો લીધાં કરતા હતા.
ત્યારે એક દિવસે વોઝનિયાકે જોબ્સને ‘એસ્ક્વાયર મેગેઝિન’નો લેટેસ્ટ અંક બતાવ્યો. જેમાં કોઈક ‘બ્લ્યુ-બોક્સ’ વિશે માહિતી મુકવામાં આવી હતી. ( દેશી ભાષામાં કહીએ તો આ બ્લ્યુ-બોક્સ એટલે તે સમયના લેન્ડલાઇન ટેલિફોનની (બાય ડીફોલ્ટ) ટોનને બદલી ‘પાછલે-બારણેથી મફતમાં થઇ શકતા ઇન્ટરનેશનલ ફોન કોલ્સનો ડબ્બો.)
જોયા પછી જોબ્સે કહ્યું: “વોઝ, તું ભાવ કાઢ. બનાવીએ તો કેટલાંમાં પડશે? પછી વેચવાનું કામ મારું.”
“જોબ્સ, મેં માત્ર પાર્ટસ સાથે અડસટ્ટે ભાવ લગભગ કાઢ્યો છે, લગભગ ૪૦ ડોલર્સ. મહેનત-મજૂરીના અલગ ગણવા પડે. હવે કેટલામાં વેચી શકીએ એ તું બોલ.”
“હું માનું છું કે આપડી કૉલેજના એવા છોકરાંવથી જ શરૂઆત કરીએ જેઓને તેમના દેશમાં ફોન કરવા પડતા હોય તો ૧૫૦ ડોલર્સમાં તો આરામથી વેચાઈ શકે.”
પછી તો વોઝ પિંક મૂડમાં આવી મંડી પડ્યો બ્લ્યુ-બોક્સ બનાવવાના ધંધે. શ્રી ગણેશ તો થયા પણ હજુ વેચાણની શરૂઆતમાં જ એક જગ્યાએ અચાનક આ બંને સ્ટિવડાઓને પોઈન્ટ-બ્લેન્ક લેવલે ગન મૂકી લૂંટવામાં આવ્યા.
બેઉ જણા સમજ્યા કે ‘પાર્ટી’ને બ્લ્યુ-બોક્સનો દલ્લો જોઈએ છે. પણ પેલા બંદૂકધારીએ માત્ર એટલી બુલેટ-પોઈન્ટ વાત આપી છોડી દીધા કે… “બચ્ચું! ખબરદાર આ ધંધામાં કાંઈ પણ કર્યું છે તો…ચુપચાપ તમારો ઇલેક્ટ્રોનિક બિસ્તરો ઉપાડો અને ખોવાઈ જાવ ક્યાંક બીજી જગ્યાએ…”
ને બસ…બ્લ્યુ-બોક્સ બન્યું બ્લેક-બોક્સ. અને તેમની પાછળ (ધૂળમાં) પડેલા ‘એપલ -૧’ની સુવાવડ કરાવવાની તૈયારી શરુ થઇ. પણ આ બનાવમાંથી બંનેને એક ‘ગ્રીન લેશન’ મળ્યું: ‘અબ કુછ ભી હો જાયે પ્યારે, યેહ દોસ્તી હમ નહિ તોડેંગે… તોડેંગે દમ મગર તેરા સાથ ન છોડેંગે.”
“અલ્યા એય સ્ટિવડા, સાંભલે ચ કે તું? જો એ બ્લ્યુબોક્સ ‘હોટ’ થયા પછી ‘શોટ’ ન થયું હોત તો………તારા એપલની શરૂઆત થઇ શકી હોત!?!?? – શું કેછ પોરિયા તુ?
મૈત્રી મોરલો: “સાચો દોસ્ત ક્યારેય પણ દૂર નથી હોતો.”
આમ તો પ્રિન્ટરથી વધારે જાણીતી પણ કોમ્પ્યુટરમાં પાયોનિઅર ગણાતી એવી HP કંપનીએ પોતાના કસ્ટમર્સને બીજી કંપનીઓની સરખામણીએ વધુ બહેતર અને અકસીર ઓનલાઈન કસ્ટમર-સેવા શરુ કરી છે.
વાત આમ તો સાવ સામાન્ય લાગે – પણ સીધી, સરળ અને સાચી છે.
બીજી અનેકાનેક ઓનલાઈન ફોરમનો અભ્યાસ કર્યા બાદ HPના કસ્ટમર્સ રીલેશનશીપ ઓફિસરોએ ઘણાં વાંધા અને વચકાઓ ખોળી કાઢ્યા. પછી નક્કી કર્યું કે જેમ લોખંડને કાપવું હોય તો વધુ બહેતર લોખંડની જરૂર પડે છે (યા પછી ઝેરનું મારણ ઝેરથી થાય છે?) તેમ ગ્રાહકની લાગણીઓ ગ્રાહક બનીને જ સમજી શકાય છે.
એટલે ‘ HP સપોર્ટ ફોરમ’ના નામ હેઠળ આ ઓનલાઈન સર્વિસ ફોરમમાં તેની પ્રોડક્ટ્સ/સર્વિસ વિશેની માહિતી અને મદદ તેના એક્સપર્ટ ગણાતા કસ્ટમર્સ જ આપે છે.
જેમ જેમ કોઈ એક ગ્રાહક-(સર્વિસ એક્ઝિક્યુટિવ) બીજાં ગ્રાહકોને HP ની પ્રોડક્ટ્સ માટે સંતોષકારક જવાબો આપે છે, તેમને રેન્કિંગ પોઈન્ટસ તેમજ ‘બેજ’ સાથે નવાજવામાં આવે છે. આ પોઇન્ટ્સ દ્વારા તેઓ HP ની જ પ્રોડક્ટ્સ કાં તો પ્યોર ડિસ્કાઉન્ટ પર અથવા તો તદ્દન મફતમાં મેળવે છે.
હવે જો તમારી પાસે તેની પ્રોડક્ટ્સ વિશે સારું એવું એક્સપર્ટ જ્ઞાન હોય અને બીજાં જરૂરતમંદ ગ્રાહકોને મદદરૂપ થવાની ખેવના હોય થોડાંક કેશ કમાવવાની સાથે કૂલ કારકિર્દી ઘડી શકો છો.
• “જા! પેલી લાંબા વાળ વાળી રીટાને અમારી વચ્ચે કિસ કરી આવે તો રૂ.૫૦૦/- આપણી તરફથી…”
• “બોલ એક સાથે ૨૫ વખત આ દાદરા ઉતર ચઢ કરી બતાવે તો આ રવિવારે પિઝા-પાર્ટી આપણી તરફથી…”
• “છે કોઈ જે ૧ મિનીટમાં મેક્સિમમ કોલાની બોટલ પી બતાવે?- જો હોય તો ૧૦૦૦નું ઇનામ આપણી તરફથી…”
સ્કૂલ-કોલેજમાં, પાર્ટીમાં, મેળાવડામાં કે લગ્ન જેવા પ્રસંગોમાં આવી અવનવી શરતો લાગતી રહે છે. પણ શક્ય છે એનું ઇનામ ક્યારેક જ મળતું હોય છે. અથવા અંચાઈ કરીને ગૂટકાવી દેવાય છે. અને જો મળે ત્યારે હાજર દોસ્તોમાં દિલદારીથી શેર કરી એમાંથી જ પાર્ટી અપાય જાય છે.
મસ્તી-તોફાન-મજાક જ્યાં સુધી નિર્દોષ છે ત્યાં સુધી એ ચાલતું રહે નહીંતર ક્યારેક લેવાના દેવા થઇ જાય ત્યારે પૈસા સાથે ઘણું બધું ગુમાવી પણ દેવાય છે.
પણ વેઈટ!
ઈન્ટરનેટ (ને હવે તો મોબાઈલ) પાસે એનોય તોડ મળી શકે એવા પ્રોગ્રામ આવી ચુક્યા છે. – મૂલ્ટા.કૉમ.
નામ મૂલ્ટા… ને કામ ઉલટા-પૂલટા કરી સાચે જ કેશ કમાવાનું એક મજ્જાનું પ્લેટફોર્મ.
જ્યાં એક વ્યક્તિ વિભિન્ન ચેલેન્જ સાથે કેશ-ઇનામ આપે. જેમ કે…
• “જાહેરમાં સ્ત્રીના કપડાં પહેરી મૂત્ર-વિસર્જન કરી બતાવો તો ૫૦$….”
• “પબ્લિક ફૂવારામાં ખુલ્લા નાહી બતાવો ને ૫૦$$ લઇ જાવ….”
• “ભરબજારે અજાણી વ્યક્તિને લોકોની વચ્ચે ભેંટી લો અને ઉપાડો ૧૦૦$….”
• “દુનિયાનો સૌથી તીખો સોસ ચાટી બતાવો ને પછી મોં ખોલ્યા વિના લઇ જાવ ૫૦$$…”
જે ચેલેન્જ ઉપાડી હોય એની સાબિતી વિડીયો વડે આપવી પડે. પછી જે કમાણી કરી હોય એ કાં તો ખિસ્સામાં મૂકી હાલતા થાવ અથવા સખી દાતાર હોવ તો સાઈટ પર જ દાન-પેટીમાં નાખતા જાવ.
ઝૂકતી હૈ દુનિયા ઝૂકાનેવાલા ચાહિયે…..ટુના ટુના!!!!
બોલો….તમને ચુપ રહી આવા ઉલટા આવા કામો કરવા ગમતા હોય તો આજે જ જોઈ લ્યો એ મૂલ્ટા.કૉમ.
સરપંચ:
આવનારા દિવસોમાં શરુ થનારી ટ્રાન્સપેરન્ટ લાઈફસ્ટાઈલ જે મગજ અને મનનું ચક્કર ડીજીટલમાં આ રીતે ગોઠવતું જશે…
“ઓકે. વર્ડમાં મેઈલ-મર્જ, ઇન્ટરેક્ટિવ ફોર્મ ક્રિયેશન, ઓટો-ઈન્ડેક્સની સહૂલિયાતો છે, એ વાપરતા આવડે?”
“એ વળી શું સર?- વર્ડમાં એવા ફંક્શન હોય છે?”
“એવાં તો ઘણાં ઘણાં જરૂરી ફંક્શન્સ હોય છે, પણ આપણે વાપરીએ તો ને?”
“તો પછી સર એ વાપરવા માટેની તક પણ મળવી જોઈએ ને?- એવી તક મને પાછલી જોબમાં ક્યારેય મળી નથી.” —————————————————– ઉપર જેવો ઇન્ટરવ્યું ડાયલોગ્સ શક્ય છે કોઈકને તો ફેસ કરવો પડ્યો હશે, ખરું ને?-
આ વાતની મને પણ પ્રતીતિ વધારે થઇ જ્યારે ગઈકાલે એક ભારતીય-NRI ભાયડાએ દુનિયાની સુપર-સર્ચ કંપનીમાંથી આ ચેલેન્જિંગ બાબત હજુ ગઈકાલે જ વહેતી કરી છે.
“અમારું મુખ્ય ટાર્ગેટ હવે એ ‘ઓફિસ’ વાપરનારા ૯૦% લોકોના માર્કેટને કબજે કરવાનું છે. અને એ અમે થોડાં જ વખતની અંદર કબજે કરી લઈશું. કેમ કે માઈક્રોસોફ્ટે તેના ‘ઓફિસ’ પેકેજમાં ઠાંસીઠાંસીને અજબ સહુલીયાતો ભરી છે. જેમાંનો હાર્ડલી ૧૦% ઉપયોગ સામન્ય લોક કરતા હોય છે.”
– અમિત સિંઘ, ગૂગલ એન્ટરપ્રાઇઝ સોફ્ટવેર ડિવિઝન.
તેણે સીધા શબ્દોમાં કહ્યું કે…
“મહત્તમ લોકોને એવા ‘એડવાન્સ્ડ’ ફંક્શન્સની જરૂર જ નથી હોતી પછી હાર્ડ-ડિસ્કની ભરી રાખવાનો ફાયદો શું? હવે ઓફિસ પેકેજમાં જે બાબતો ખુબ સરળતાથી અને સૌથી વધુ વપરાશમાં આવે છે તેણે ધ્યાનમાં રાખી સીધેસીધું ઓનલાઈન જ વાપરી શકાય એવી સગવડ અમે ગૂગલ તરફથી આપી રહ્યા છે.”
દોસ્તો, હવે તમે જ કહો કે…ગૂગલમહારાજ તરફથી આવી ચોટદાર-વાણી (કે સોફ્ટ ચેતવણીની) માઈક્રોસોફ્ટ મહારાજા પર કેવી અસર થાય?-
જે થશે તે. એ તો જે પોતાના પ્રોજેક્ટ્સમાં વધારે બારમું કરશે એની વર્ષ ’૧૩મામાં ખબર પડશે..
પણ મારો આજનો સવાલ: આપનું ‘ઓફિસ’નું જ્ઞાન કેટલું છે?- ૫%, ૧૦%, ૧૫% કે ૨૫%. યા પછી ડેવેલોપર જેટલું?
દોસ્તો, સવાલનો ઉદેશ્ય એટલો છે આવનાર વર્ષોમાં તેની વધારે જરૂરિયાત પડવાની છે. શાં માટે અને શું કામ? એ જાણવું હોય તો આ દિવાલ પર સમયાંતરે નજર ફેરવજો કાંઇક અવનવું મળે તો નવાઈ………હોં!
તમારી સામે ૩૨ તો નહિ, પણ ૧૨ જેટલાં પકવાનોનો થાળ પણ મુકવામાં આવે તો શું હાલત થાય? – દેખીતું છે કે…ઘડીભર તો કન્ફ્યુઝન થાય કે શું પહેલા જમવું ને શું પછી.
એવું જ કાંઈક ગયા મહિનાથી થયું. જોબના બોજથી અલગ થયા બાદ..તકોની મળતી, દેખાતી ભરમારને કઈ રીતે મહત્વ આપવું? ક્યાંથી શરૂઆત કરવી? કઈ રીતે વિકાસ કરતા જવું? ને ખુબ જરૂરી એ કે ‘એમાંથી રેગ્યુલર પૈસા કઈ રીતે પેદા કરતા રહેવું…વગેરે…વગેરે. આ બધી ભમગરી સમજો કે પાછલાં ૩૦ દિવસોમાં થઇ ગઈ. શક્ય છે કે આવા હૂમલાઓ પાછા વારંવાર આવી શકે છે. એટલા માટે કે…
સવારથી સાંજ સુધી દોડતા રહી, જોડતા રહીને રાતે પાકે પાયે મનુષ્ય હોવાની ખાતરી લઇ સુઈ જવું પડે છે. ને પછી બ્લોગ્સnના લેખો, આવનારી બૂકસ લખવાની કામગીરીની, સતત ઠલવાતી માહિતીઓના મોજાંમાં ભીંજાઈને વચ્ચે ઓનલાઈન દોસ્તોના મેસેજ, ને ‘ફેસ’ભુખી કોમેન્ટ્સથી પાનો ચડાવતા રહેવું પડે છે.
હોતા હૈ ભીડું હોતા હૈ. જમાના સાથે, ખુદ જમાનો બની મોજીલા થઇ જીવવું એનું જ નામ તો ઝિંદગી!
અપડેટ્સ: આ દિવસો દરમિયાન…
થોડાં વર્ષોથી ખોવાયેલા ને હવે પાછા મળી આવેલા એક સ્વજનની નજીકમાં જ લોન્ચિંગ થઇ રહેલી કેટલીક મસ્ત-મજાની હોમ-એપ્લાયન્સ (પ્રોડકટ્સ) રેન્જ વિશે સેલ્સ-લેટર અને મેટર્સનું લચકાતું લખાણ લખવાનીની હટકે કામગીરી કરવાની તક મળી…
પહેલા માનવંતા ક્લાયન્ટ ને પછી અઝીઝી દોસ્ત બની ગયેલા એવા (એચ-એલ)ભાઈની મહિનાઓની મહેનત પછી લોંચ થયેલી મોબાઈલ એપ્લિકેશનની પ્રેરણા બનવાનું…
આપણા આ દેશી વેપારી આર્ટિકલ્સને વિદેશી વાયરામાં ફેલાવવા માટેની તૈયારી કરવાનું…
ફેસ-ટુ-ફેસ મુલાકાત ન થઇ હોવા છતાં કેટલીક નવી આવી રહેલી કંપનીઓના યુનિક બ્રાન્ડના નામકરણમાં મદદ કરવાનું…
ને એ સિવાય એવા કેટલાંક અપરિચિતો સાથે ઓનલાઈન ચેટિંગ બાદ દોસ્તો બનાવવાની ઘટના જોવાનું…
જેવા ઘણાં લાભદાયક કામો થઈ રહ્યા છે. એ ઉપરાંત નવા બ્લોગ પોસ્ટ્સ, બુક્સ, મેગેઝિન્સની ચર્ચા આજેને આજે જ કેવી રીતે કરી શકું બંધુઓ?
વેપાર બ્લોગની અસર હેઠળ આવેલા કેટલાંક નવયુવાનો એ એમના પણ અપડેટ્સ મોકલાવેલા છે. જેમ કે..વ્હાલો સુરતી લાલો જીતેશ દાળવાળા તેના એન્જીનિયરીંગના અભ્યાસ સાથે સાથે લાઈફમાં કાંઈક હટકે કરી છૂટવાના જૂનૂન સાથે મેદાનમાં નાનકડી સિદ્ધિઓ હાંસિલ કરી રહ્યો છે. એના જ શબ્દોમાં એ આમ ઘણું બધું કહી રહ્યો છે:
“કેમ છો ?- વેકેશન નું પ્લાનીગ કરું એ પહેલાજ વેકેસન ચાલુ થઇ ગયું. And past 20 days were the most productive days in my life uptill now. I am sorry to write you late. બાય ધ ગ્રેસ ઓફ ગોડ. વડોદરા ની એક નાની પણ મોટા કામો કરતી કંપનીમાં ચાન્સ મળ્યો. તક નો લાભ મેં અને મારા દોસ્તે એટલો બધો લીધો કે છેલ્લે છેલ્લે તો એ લોકો ગભરાઈ ગયેલા.
મજા ની વાત હવે. વર્ષો થી ગુચ્વતો એક ક્વેશ્યન સોલ્વ થઇ ગયો. એટલીસ્ટ હવે મારે કરિયર સ્ટાર્ટ ક્યાંથી કરવું તે ખબર પડી ગઈ. Now finally to be a design enginner is my starting. Where it will end I don’t know.
ટ્રેનીંગ માં મોટા ભાગ ની ” ન કહેવાતી વાતો ” પણ તક જડપી ને જાની લીધી. કંપની ફર્સ્ટ ટાઇમ ટ્રેનીંગ આપતી હતી એટલે આમને વધારે પડતી પરમીસન મળી ગઈ. કોર્પોરેટ વલ્ડ માં એથીક્સ નો અર્થ કેટલો મોટો છે અને ખોટું કામ કેટલી હદ સુધી થઇ સકે છે e apan jane kasu khotu kaam karta j nathi e rite એ બધ્ધું અલગ અલગ ફિલ્ડ ના વર્કર પાસે થી સાંભર્યું.
માત્ર વર્કર ને સાથે રાખી ને કામ કરવાથી કેટલો ફાયદો ” થઇ સકે છે ” રૂપિયા માં અને ટાઇમ માં તેના પ્રેક્ટીકલ એકઝામ્પલ જોયા. Everyone has an idea about how can we work fast and save money as well material and improve quality but no one wants to come with their Idea only problem is that “I am not paid for that “.
In future if I would have my own organization, mangement strategies would be based on those 20 days training. Now I have just 20 days and I am staring for interview preparetion and English. I like to have some wonderful suggestions for this from you.
I am also planning to visit nearest GIDC for more manufacturing knowledge. What can I do more for value addition in me???- Please let me know if any machine designs enginner in your sight to guide me in such stream. I dont get final destination yet but I got a path at least.
The biggest matter I have learnt now is: No one care for money but everyone need just an attention and appreciation for his work.
——————————————————————————-
જ્યારે, લગભગ ૩-૪ વર્ષથી હાઈપર-ડિપ્રેશનમાં રહેલો ફેસબૂકી દોસ્ત દુર્ગેશ મહેતા ક્યાંકથી અચાનક ઓનલાઈન આવી તેના દર્દની વાત શરુ કરે છે ત્યારે ઘડીભર તેને શું આપવું એ દુષ્કર થઇ જાય છે. છતાં, વાતચીત બાદ તેને મળેલા શબ્દોના મલમથી આજે તેના સંગીતના પેશનને પાછુ લઇ આવ્યો છે. જો એ કોમ્પ્યુટર અને પિયાનોના કિ-બોર્ડના કોમ્બિનેશનમાં બસ ખૂપી જશે તો માની શકું કે ગુજરાતને એક સૂરીલો સંગીતકાર મળી શકશે.
દુર્ગેશ!…લોહા ગરમ હૈ…માર દે હથોડા!
દોસ્તો, વેપાર શું જગત સાથે જ થઇ શકે?- ના ના ના ના રે ના…એ તો દરરોજ જાત સાથે વધારે કરવાની પ્રોસેસ છે.
કેટલાંક બીજા નવા સમાચારોના માહિતી-ગુચ્છ સાથે જલ્દી પાછો આવું છું. તમેય આવતા રહેજો પાછા.
ડોર‘પંચ’
જહાંપનાહ! હમ સબ એક અદ્રશ્ય ડોર સે બંધે હુવે હૈ. યેહ કૌન, કબ, કૈસે ઉઠેગા ઉસે કોઈ બતા નહિ શકતા…હા..હા…હા…હા…હા..હા આ રીતે જોઈ લો. સુપર છતાં સિમ્પલ ટેલેન્ટ.
☝️ એક પોઇન્ટ: આમાં ગર્વ લેવા જેવી બાબત એ કે એક ‘બહાર નીકળેલા ભારતીય’ પાસે પણ કેવું અને કેટલું ઊંચું વિઝન હોય છે, જેની કદર બીજા દેશમાં (જઇને) સમજાય છે.
✌️ બીજો પોઇન્ટ: એટલો જ કે એ જમાનામાં બિલિયન્સમાં વાત કરનાર છોકરાનું વિઝન કેવું હશે કે આજે બરોબર વીસ વર્ષ પછી તેની વેલ્યુ ટ્રિલિયન્સમાં અંકાય છે.
ઇન્ટરનેટ પર વેપાર...ગુજરાતીમાં 