ઇનોવેટિવ આઈડિયા-યુક્ત હિન્દી ફિલ્મ: ‘આંદામાન’

એક ગામઠી, ગેમ-ચેન્જર અને જબરદસ્ત ઇનોવેટિવ આઈડિયા-યુક્ત એક સોશિયલ સંદેશો આપતી હિન્દી ફિલ્મ આવી છે: ‘આંદામાન’.

ગામઠી એટલા માટે કે કહાની અલબત્ત ગામડાની છે. અને ગેમ-ચેન્જર એટલા માટે કે તેની ડાયરેક્ટર સ્મિતા સિંઘે તેને પ્રમોટ કરવા મસ્ત,જબ્બરદસ્ત વાઇરલ આઈડિયા દોડાવ્યો છે. અને ઇનોવેટિવ એટલા માટે કે જોનાર દરેક પ્રેક્ષકને તેમાંથી કમાણી કરવાની તક પણ આપવામાં આવી છે. આ રીતે…

૧. તે ફિલ્મ જોનાર દરેક પોતે ખુદને એક હીરો તરીકે જોવાનો છે અને તેનો સોશિયલ જવાબ આપવાનો છે.

૨. આ ફિલ્મ જોવા માટે પહેલા તો માત્ર રૂ. ૪૫/- ની ટિકિટ લઇ ઓનલાઇન સ્ટ્રીમિંગ પ્લેટફોર્મ પર તેને માણવાની છે. પછી તેને પ્રમોટ કરવા માટે તે ફિલ્મ તરફથી મળતી સ્પોન્સર્ડ લિંકને વિવિધ પ્રકારના સોશિયલ મીડિયાઝ (વોટ્સએપ તો ખાસ હોં) પર પ્રમોટ કરવાની છે.૩. લિંક પરથી ટિકિટ ખરીદનારમાંથી રૂ.૧૫/-નું કમિશન સીધેસીધું PayTM માં મળી જશે. (૧૦૦ લોકો જોશો તો ૧૫૦૦/- ઘરબેઠ કમાણી)

બોલો છે ને પ્રોફેશનલ, પ્રોવોકેશનલ અને પ્રોફિટેબલ આઈડિયા !

હું માનુ છું કે આવનારાં સમયમાં ઓલમોસ્ટ ઘણાં ડાયરેક્ટરર્સ/ પ્રોડ્યુસર્સ આ રીતે તેમની ફિલ્મને ‘તેરા તુજકો અર્પણ’ અને ‘સૌનો સાથ, સૌનો વિકાસ’ સૂત્રને અપનાવી લેશે તો કન્ટેન્ટ + કેશનું કનેક્શન અને કોમ્યુનિકેશનું જબરદસ્ત કોમ્બિનેશન ખીલી ઉઠશે. એટલે જ સ્તો આ ફિલ્મ ગેમ-ચેન્જર બની છે.તો હવે પહેલી પોકાર પટેલની ગણી મેં મારી સ્પોન્સર્ડ લિંક નીચે મૂકી છે. લેટ’સ પ્લે પ્રમોશન પોઝીટીવલી !

https://opentheatre.ref-r.com/c/i/29290/60352270

મેજીક-માર્કેટિંગ મોરલો:

“આઈડિયાઝ પ્રોબ્લેમની અંદર જ સમાયેલ હોય છે. આપણને સૌને ચલેન્જ નામના તાળાને આઈડિયાની કૂંચી વડે ખોલવાની તક અપાતી હોય છે.”

#innovation#ideas#indianmovies#andamanmovie#hindi

એક ક્લાસી કબૂલાત !

વેલ ડન ! મસ્ત કામ કર્યું !

દસ વર્ષ અગાઉ જ્યારે ભરપૂર વાંચ્યા બાદ લખવાની શરૂઆત કરી ‘તી (યકીનન ! તમે ફેસબૂકની ટાઈમલાઈન ચેક કરી શકો છો) ત્યારે મારી પર ઘણાં લેખકોનો પ્રભાવ હતો.

ખાસ કરીને માર્કેટિંગની ધજા ફરકાતો આવ્યો ‘તો ત્યારે બ્રાયન ટ્રેસી, સેઠ ગોડિન, જેફ વૉકર (સોરી ! એ આપણા જોહ્ની વૉકરનો ભાઈ નથી હોં ને), જેય અબ્રાહમ, ટોની રોબિન્સ, ઇબેન પેગન જેવાં ઘણાં ધૂરંધરોની બૂક્સ, ઓડિયો-વિડિયોઝથી હું નહાયેલો હતો.

પછી આ દશકમાં તેમના ગાઈડન્સ, ઇન્ફ્લ્યુઇન્સથી બીજાં ઘણાં માર્કેટિંગ ક્રિયેટિવ્સ સાથે પણ પનારો પડ્યો છે. જેમાં જેમ્સ અલટૂચર, બ્રાન્ડન બરશાર્ડ, ગેરી વેઈનરચૂક, ગ્રાન્ટ કાર્ડન જેવાં સુપર દિમાગવાળાં માર્કેટિંગ માસ્ટર્સ શામેલ છે.

જેઓએ મને વિચારતા, વાંચતા, લખતા અને પ્રેઝેન્ટ કરતા શીખવ્યું છે. તેમની ગુલાબો-સીતાબો-કિતાબોએ મારી પણ લાઈફ ‘આઈડિયાઝ’થી ભરી દીધી છે. એવાં ‘ગુરુ’ઓનો હું ‘શુક્ર’ગુઝાર છું.

પણ આ સૌમાં મને તેમની કેટલીક વાતો (અ)સામાન્ય લાગી હોય તો તે એ છે કે:

🗣 “ગમે તેવાં સંજોગો હોય, પરિસ્થિતિ હોય, છતાં હંમેશા તમારી જેટલી તાકાત હોય એટલું ઊંચું અને અસીમ વિચારવાની ટેવ રાખવી.”

🗣 “તમારી પાસે જો યુનિક વિચાર હોય, આઈડિયા હોય, પ્રોડક્ટ હોય, સર્વિસ હોય કે સ્કિલ હોય. તેને જરૂરી એવાં દરેક પ્લેટફોર્મ્સ પર બિંદાસ્ત માર્કેટિંગ કરી વહેંચતા રહો, વેચતા રહો.”

🗣 “જે કાંઈ સમાજોપયોગી સેવા, વસ્તુ કે સ્કિલ હોય તેને યુનિક રીતે, ક્રિયેટિવ રીતે, સાવ અલગ લાગે એ રીતે પેશ કરો, કેશ કરો અને પછી એશ કરો.”

🗣 “આઈડિયાનો જમાનો છે. એટલે અત્યારે જે રીતે ટુલ્સ અને પ્લેટફોર્મ્સ મળ્યાં છે તે સૌથી શ્રેષ્ઠ અને આઇડિયલ છે. તો પછી તેનો ઉપયોગ પણ સુપર-શ્રેષ્ઠ થાય તે માટે સતત નવું વિચારતા રહેવુ. અમલ કરતા રહેવુ. ભલેને પછી વય કોઈપણ હોય. બસ તે વ્યય ન જાય તેનું ધ્યાન રાખવું. નહીંતર..

🗣 “મોતના બિછાને હોવ ત્યારે ‘બધું હતું છતાં કર્યું નહિ.’ એવો કોઈ જ એ વસવસો ન રહી જાય. કારણકે એ વસવસો બહુ જલ્દી માનસિક મોત આપી દેતું હોય છે.”

તો હવે સ્કિલ્સને, સોલ્યુશન્સને કોરેકોરા કબરમાં દફનાવી દેવા કે બાળી નાખવા એ દરેકની અંગત ચોઈસ છે. પણ ધ્યાન રહે એ ચોઈસનું પરિણામ આપણા જીવનની ‘વ્યાખ્યા’ આપવા માટે પૂરતી છે. (ચૂઝ યોરસેલ્ફ વેરી ઇફેક્ટીવલી.)

અરે હાં ! ઉભા રહો. જતા-જતા એક બીજી વાત પણ કહી દઉં.

આઈડિયા?! મેગેઝિનના આવનારાં અંકોમાં ઉપર જણાવેલાં માર્કેટિંગ મહારાજોના મેજીક-મંત્રો વિશે જણાવવાનો છું. એટલે એમેઝોન કિન્ડલ એપ કે ગમરોડ પર રહેવાની આદત રાખજો બાપલ્યા.

ઓકે બંધુ, બસ ! આજે એટલું જ બધું.

આઈડિયાનો ભંડારી,
મુર્તઝા.

આઈડિયા મેગેઝિન- જૂન

આઈડિયા?! મેગેઝિન- જૂન’21 (પાર્ટ-1)

“મુર્તજાભ’ઈ, અમદાવાદ-વડોદરા એક્સપ્રેસ હાઇવે જયાંથી શરુ થાય છે ત્યાંથી તમારું ‘આઈડિયા મેગેઝીન’ વાંચવાની શરૂઆત કરી. વડોદરા આવ્યું એ પહેલા જ કિન્ડલ એપની અંદરના મેગેઝીનની ૧૦૦% રીડિંગ મજલ પુરી થઇ ગઈ. માંજલપુરા તો પછી પહોંચવાનું થયું. પણ મજા આવી ગઈ.”

સામાન્ય રીતે કોઈ પણ પ્રોડક્ટ ખરીદ્યા પછી તેના અનુભવ વિષે કાંઈક કહેવાનું થાય તેને આમ તો અંગ્રેજીમાં Testimonial અથવા Review કહેવાય છે. પણ કોઈક વાચકની આવી અવાચક કરતી પ્રતિક્રિયા આવે તો તેને હું ‘Tasty’monial કહું છું. 😍🥰

એની વે ! પાછલાં મહિનામાં તબિયતની બાબતે જે માછલાં ધોવાયાં તેમાંથી મસ્ત બની બહાર આવ્યા બાદ આઈડિયા?! મેગેઝિનના પબ્લિશીંગનું કામ પણ બે મહિના જાણે ‘ગામે વયું ગ્યું’.

પણ પેલી આપણી ઓલિમ્પિક દોડવીર દૂતી ચાંદ જેમ અત્યારે ભાગવા માટે પાછલો રિકોર્ડ તોડવા જેમ તનતોડ પ્રયાસ કરી રહી છે, તેમ મેં પણ મે મહિનાનો અંક આ જુલાઈની પહેલી તારીખે પબ્લિશ કરી મારા આંગળાંને દોડતાં કર્યા છે. ને હવે ફરી એકવાર તેમાંય ભાગ પાડ્યો છે. (આઈ મીન પ્રયોગ કર્યો છે.)

યસ ! હવે એમ કોશિશ છે કે દર મહિને પબ્લિશ થતું આઈડિયા મેગેઝિન હવે દર પખવાડિયે પબ્લિશ કરવાની પહેલ કરી છે. એટલે યુઝ્યુઅલી 6 આર્ટિકલ્સ હવે 4-4 માં વિભાજીત થઈને થનગાટ થતુ આવશે. વળી કિંમતમાં પણ અડધી થઈને આ રીતે હજુ મીનીમમ બની આઈડિયાઝનું મેક્સિમ ફોકસ આપવાની કોશિશ કરશે.

(બોલો, તમને મારુ આ પગલું ગમ્યું હોય તો કોમેન્ટમાં ‘લે ! આ તમે સારું કર્યું હોં !’ લખશો તો મનેય સારુ લાગશે.)

ખૈર, જૂન ૨૦૨૧ના અંકના આ પહેલા ભાગમાં જાણીશું…

૧. તમારી કંપનીના વિઝન અને મિશનને ક્રિયેટિવ રીતે જાણો એક નવા જ ટૂંકા સૂત્રમાં…

૨. કાર-રેન્ટલ કંપની ઉબર કઈ રીતે તેની સર્વિસ દ્વારા આંગળી ચીંધ્યાનું પૂણ્ય કમાઈ શકે છે? જેનો ઉપયોગ (એટલે કે આઈડિયા) તમે પણ તમારી ગાડી દ્વારા લઇ શકો છો. સાવ સિમ્પલી અને આઇડિયલી !

૩. એક ઇટાલિયન વ્યક્તિનું વિઝન તેને આફ્રિકામાં લઇ જઈ એવું સોલ્યુશન આપે છે કે તેના બનાવેલા તોસ્તાની મશીનથી ચોખ્ખું પાણી, પૂરતી વીજળી અને ઇન્ટરનેટ વાઇફાઇની સુવિધા ગામડાંમાં પણ ફેલાઈ જઈ રહી છે.

૪. એક ખેડૂત જયારે રેંઢા પડેલાં ઘંઉના કોદરામાંથી કિચનવેર્સ (થાળી, વાટકા, છરી, કાંટા-ચમચી) બનાવવાનું સફળ સાહસ કરે છે ત્યારે…

એવાં અપનાવવા લાયક આઈડિયાઝ અત્યારે જ ડાઉનલોડ કરી લ્યો. બાકી ભાગ બીજો આ બીજા પખવાડિયે બસ ! આવ્યો જ સમજો.

પૈસો હાથનો ‘મેલ’ નહિ, પણ ‘એક્સપ્રેસ’ છે.

ખબર નહિ કેમ પણ મને ગ્રાન્ડ-સફળ થઇ ગયેલાં મોટિવેશનલ અને આધ્યાત્મિક ગુરુઓનું એક બીજું વાક્ય પહેલા બહુ ખૂંચતું.

“કૅરિયરની શરૂઆતમાં પૈસા પાછળ દોડશો નહિ, પણ પૈસાને તમારી પાસે દોડાવો એવાં કામ કરો.”

તો એ વાક્યને સમજવા મેં તેને એક સમજુ અને સફળ બિઝનેસમેનની આગળ રજુ કર્યો.

“સાહેબ, તો પછી દોડવું ક્યાં? ઘાસ ખાવા, ચણા-મમરાં પકડવા કે પછી તંબૂરો વગાડવા? પૈસા વિના પગલું આગળ કઈ રીતે ભરી શકાય? – ત્યારે જવાબ મળ્યો: “બેટા ! બેશકમની-માઈન્ડેડ તો બનવું જ. પણ ‘માત્ર મની માઈન્ડેડ’ બનવું એ નુકશાનકારક ખરું.”

સહમત. પણ ખચકાટ વિના એવું સ્પષ્ઠ જણાવવામાં મહત્તમ સફળ-સાહેબો કેમ ચૂપ રહે છે રે ?!?!

ખાસ કરીને જ્યારે આપણા દેશમાં હવે મોબાઈલ-બ્રોડબેન્ડ ઇન્ટરનેટનો હાઇપર વપરાશ થઇ રહ્યો હોય તો (ધક્કે પંચા દોઢસો) ભણતરની સાથે કમાણીનું ગણતર પણ એટલું જ બલ્કે ખૂબ જ અગત્યનું બન્યું છે.

કોલેજીઝમાં હવે થિયરીઝની સાથે ફાઇનાન્સ મેનેજમેન્ટનો પ્રેક્ટિકલ ઉપયોગ કરી કમાણી કરતા શીખવવું એટલું જ ઉપયોગી છે.

કૅરિયરની શરૂઆત કરી રહેલાં ગ્રેજ્યુએટ નવયુવાનો (ખાસ કરીને એન્જીનિયર્સ)ને તેમના એકેડેમિક વર્ષોમાં માત્ર ‘મોશન, રિએક્શન્સ, કંસ્ટ્રક્શન્સ, ફોર્મ્યુલાઝ, ફંડાઝ જેવાં જ ફેકટર્સમાં ડુબોવી દઈ ‘પૈસા’ (મની) નામના તત્ત્વથી એટલા વંચિત રખાય છે કે બહાર નીકળ્યા બાદ તેમને ક્વોલિફાઈડ ભેખધારીને બદલે ડિગ્રીધારી ભિખારી જેવો અનુભવ થાય છે.

અલબત્ત ! કાંઈક અવનવું કરવાની આદત જો ભણતરની શરૂઆતથી જ પાડવામાં આવી હોય તો તે વિદ્યાર્થીઓ તેમનું ગ્રેજ્યુએશન પૂરું કરે તે પહેલા જ કાં પોતાનું સ્ટાર્ટ-અપ સ્થાપી શકે કે પછી કોઈક સ્ટાર્ટ-અપ સાથે જોઈન્ટ થઇ શકે.

જેમાં તેમને એટલિસ્ટ એ સાંત્વના તો મળી જ શકે કે “બકા, દિમાગને ક્રિયેટિવ રીતે ચલાવવા માટે ભરપેટ ભાણું અને આરામદાયક વાતાવરણ અમે આપીશું, તું તારા મગજને આ પ્રોજેક્ટ માટે આઈડિયાના પાટા પર દોડાવ.” – પછી જુવો બાપુ, એ સ્ટાર્ટઅપ કેવી કિક્સ મારે છે.

એટલે જ હાલના યુગમાં ‘ગ્રેજ્યુએટ’ એ જ છે જે તેની આસપાસની દરેક બાબતમાં રહેલાં ‘ગ્રે’નો ‘ગેજ’ મેળવવામાં એન્ગેજ રહે.

નહીંતર આવનારા આર્ટિફિશ્યલ ઇન્ટેલિજન્સના જમાનામાં ચમેલીના તેલ ચોળેલા માથા સાથે કોણ ‘અંદર’ પ્રવેશવા દેશે?…બાબાજી? – નોટ એટ ઓલ બેબી !

— — —

એની વે ! આવું આજે એટલા માટે કહેવાનું મન થયું છે કે નવલોહીયાં યુવાનોને કામ અને કમાણીનું પ્રેક્ટિકલ જ્ઞાન આપતી એક એવી અમેરિકન બોસ છે, (અત્યારે તો આખા વિશ્વમાં એક જ છે.) જેના વિશે હું મારા ‘આઈડિયા?! મેગેઝીન’ના એપ્રિલના અંકમાં જણાવવા જઈ રહ્યો છું.

પણ મારી દ્રઢ આશા છે કે તેના વિશે જાણ્યા બાદ તમારામાંથી પણ કોઈક એ હટકે બોસ જેવી પોઝિશન બનાવવા માટેનો મોટો ઘડો મેળવી શકશે. થોડુંક વધારે જાણવા આવનારી પોસ્ટ્સ પર નજર માંડી રાખજો.

અને હા ! ઘરમાં ‘ફેંકાતા’ છાપાંઓને બંધ કરી હેલ્ધી એમેઝોન કિન્ડલનું આખા વર્ષનું લવાજમ ભરવાથી પૂણ્યનું કામ થશે. અને તેમાં આઈડિયા?! મેગેઝિન પણ સાવ મફતમાં મળશે.

મની મોરલો:

“પૈસો હાથનો ‘મેલ’ નહિ, પણ ‘એક્સપ્રેસ’ છે. તેની શરૂઆત ‘લોકલ’ લેવલથી કરી ‘ગ્લોબલ’ સુધી વિસ્તારી શકાય છે.” 💰💸

હો જાયે કુછ સૈરાટ!?!?!

નવો જોશ! નવી શરૂઆત !

રાતોરાત લાખો કમાઈ લેવાની ઘેલછા, મહિનામાં જ મિલિયોનેર બની જવાની તીવ્ર ઈચ્છા, કોઈકની વાત ને સાંભળી ન સાંભળી કરીને તુરંત જ પોતાનું રૂઢિચુસ્ત રિએક્શન્સ આપી (કે ચોપડાઈ) દેવાની આદત, દિવસોનું કામ કલાકમાં જ ‘પતાવી નાખવા’ના ગાંડપણમાં આપણે ઘણાં ‘નવજુવાનો’ ઝડપ નામના રોગમાં સપડાતા વાઇરલ બનતા જઇ રહયાં છે. એટલિસ્ટ પાછલાં કેટલાંય મહિનાઓથી મને એનો ઘણો અનુભવ થયો છે.

કોઈ કહે છે કે ‘એક જ જિંદગી’ મળી છે. તો કોઈક કહે છે કે ‘મોત એક જ વાર મળે છે. કાલ (કે કાળ) કોણે જોઈ છે? જેટલું જીવાય એટલું જીવી લ્યો. પણ ખરેખર એવી દોડધામી અને ફિકરી ઝીંદગીમાં આપણે કેટલું જીવી શકીયે છીએ?

માત્ર ‘પૈસાની જ ફૂટપટ્ટી’ દ્વારા બીજાંવને આખેઆખો માપી લેવાની ભૂલમાં આપણે મસ્તમૌલા જેવાં માણસોને ઓળખવાની તસ્દી લેવાનું પણ ભૂલતા જઇ રહ્યાં છે.

સાવ ક્ષુલ્લક બાબતોમાં બીજાં (અરે! બલ્કે આપણા જ સ્વજનો સાથે પણ) જોડે ઝગડો કરી સંબંધોનો રગડો કરતા જઇ રહ્યાં છે. કશુંયે વિચાર્યા વિના માત્ર એકનો ગુસ્સો કે આક્રોશ બીજાંને ટ્રાન્સફોર્મ (અરે હા! એને ‘ફોરવર્ડ’ કહેવાય છે હવે) કરી દઈએ છીએ. લાગણીઓ જાય તેલ લેવા. મને તો દેવું કરીને પણ ઘી તો જોઈશે જ.

પાછલાં ૧૫ દિવસમાં મારા બે પડોશી દોસ્તો (‘અચાનક!’ શબ્દ મારા માટે જ) આ ફાની દુનિયા છોડી ચાલ્યા ગયાં. તેમના મોતના બે દિવસ પહેલા જ એકની સાથે ફેસ-ટુ-ફેસ અને બીજાની સાથે વોટ્સએપી વાત થઇ.

તેમની આંતરિક બીમારીને લીધે તેઓએ તેમનો ‘ડેડ વોઇસ’ પહેલેથી જ સાંભળી લીધો હશે. એટલે જ તેમની વિદાય વાતોમાં ‘ધીરી ધીરી બાપુડિયાં’ નો સૂર મને હવે સંભળાય છે.

બેશક ! મોત એક ઉત્સવ છે. પણ ધ્યાન રહે કે તેના જન્મનો ઉત્સવ ઘોંઘાટિયો કે વસવસો ન બને…અલમસ્ત બને, મજેદાર બને. હસમુખો બને.

નવ મહિનાનો અંત અને દસમા મહિનાની શરૂઆત… હો જાયે કુછ સૈરાટ!?!?!

મનસુખી મોરલો:

“દુવા મેં યાદ રખના !” – મંત્ર માત્ર મજાક ખાતર નથી બોલાતો. તેમાં મેજીક છે. તેની અસર સાચે જ માનું છું અને માણું છું.”

“જેની કલ્પના થઇ શકે, તેનું સર્જન પણ શક્ય છે.”

“જેની કલ્પના થઇ શકે, તેનું સર્જન પણ શક્ય છે.”

હજારો વર્ષ પહેલાનું અતિ-સમૃદ્ધ ભારત (દુનિયા માટે પણ) દરેક બાબતે એક મેગા-મહા દેશ હતો. આમ તો વિવિધ ગ્રંથોના ‘એપિક પોઈન્ટ્સ’માંથી તેનું મૂર્તિમંત સમૃદ્ધ સ્વરૂપ આપણે જોતાં-જાણતા આવ્યા છે.

પણ જે દેશ આખી દુનિયાના ડેવેલોપમેન્ટનું બેન્ચમાર્ક બન્યું હોય તેની શરૂઆત કઇ રીતે થઇ હશે એ તો માત્ર આપણી સીમિત ધારણા જ છે.

તેનું લેટેસ્ટ અને મેગા એકઝામ્પલ છે માહિષ્મતી શહેર: કહેવાય છે કે આ અઝીમોશ્શાન મેટ્રો-શહેર ભારતની નાભી સ્થાને હતું. બરોબર મધ્યભાગમાં, મધ્યપ્રદેશમાં.

એક ફિલ્મના માધ્યમથી તેને કોમ્પ્યુટર ગ્રાફિક દ્વારા મહાકાય સર્જન કરી બતાવવામાં આવ્યું હોય ત્યારે થાય છે કે, ‘ડિજિટલ ઇન્ડિયા’ કદાચ આ રીતે એક વિસરાઇ ગયેલા શહેરમાંથી ફરીથી નવસર્જન થવા મથતું હોય.

કોઈક ‘રાજા’ના કલેજામાંથી, કોઈક ‘મૌલી’ના મગજમાંથી, દેવસેનાના દિલમાંથી, કે પછી કોઈક બાહુબલીની બાહુમાંથી….

બેશક આવનાર જનરેશન તેનું ડેવેલોપમેન્ટ નવી ક્રિયેટીવીટી સાથે, નવાં માઈન્ડસેટ દ્વારા વિવિધ રીતે કરશે. કોઇ થિમ-પાર્ક બનાવીને, કે પછી એક સાચુ જ શહેર બનાવી ને. કારણકે….

જો ડિઝનીના મેગા ‘વોલ્ટ’વાળા દિમાગમાંથી મિકી-માઉસ લેન્ડ બની શકે તો…એક ‘રાજા’નું દિમાગ આખું માહિષ્મતી ફરીથી સર્જી જ શકે ને સરજી ?!?!!?

“YES! Because …. What We Can Imagine, We Can Create It.”

(Photo Credit: Hindustan Times)

‘દિલ’મુક સરકારથી ‘ડિલ’મેકિંગ સરકારની સફર!!!

.

મની, માર્કેટિંગ, મેનેજમેન્ટ, મેડનેસ, મલ્ટિપ્લિકેશન, મેનિપ્યુલેશન, મોડિફીકેશન, મેજિક-ટચ, જેવાં કેટલાંક ‘મજ્જા’દાર ગુણોની ગૂણ લઈને આવેલા મહામંત્રીશ્રી એટલે ડોનાલ્ડ ટ્રમ્પ.

આ માણસને હું (એક દશકથી પણ વધારે) તેમના રિયાલિટી-શો ‘એપ્રેન્ટિસ’થી ફોલો કરતો આવ્યો છું. “You are Fired!” ના તકિયાકલામ દ્વારા આ ડોનાલ્ડબાબાએ કેટલાંય લોકોની કેરિયરને ત્યારે ‘ડક’ કરી કાં તો ઉજાડી નાખેલી અથવા ઉજાળી દીધેલી.

શો ની શરૂઆતમાં થતું કે આ તેમના નિર્ણયમાં ઉતાવળ તો નથી કરી ને? પણ પછી તેમનો સમજાવટ રાઉન્ડ આવે ત્યારે રહસ્ય ખુલે કે ‘ઐસા મૈને ક્યોં કિયા, માલૂમ?’ અને ત્યારે ખ્યાલ આવે કે ‘બંદેને બાત તો પતે કી બતાઈ હૈ.’

(બાય ધ વે! જેઓ ધંધાધારી દિમાગ ધરાવે છે, તે સૌએ ‘ધ એપ્રેન્ટિસ’ સિરીઝ ન જોઈ હોય એમના માટે ૧૦ સિઝન્સનો મસાલો ઓનલાઈન ખઝાનામાં હાજર છે. ખોળીને ખોલી નાખજો. ખબર પડશે કે ધંધાધૂન કેરિયર કઈ રીતે વિકસાવી શકાય છે.)

ગઈકાલની તેમની પ્રમુખ તરીકેની ટૂંકી સ્પિચ અને બોડી લેન્ગવેજ જોયા પછી લાગ્યું છે કે ‘બોસ, આ ‘કામનો માણસ’ જ છે.

એક બિઝનેસમેન તરીકે જે ત્વરિત નિર્ણય લઇ શકે, જે દરેક બાબતને તોલીને નિવેડો લાવી શકે છે, એ વ્યક્તિ અમેરિકાની સૂકાયેલી સિકલ અને સૂરત પર નવું ક્રિમ અને લોશન લગાવી શકશે.

(એટલે જ અત્યાર સુધી તેમણે જનતાને જાહેરમાં આપેલાં વાયદાઓની શું પરિસ્થિતિ છે, તે જાણવા માટે તેમના (વિરોધીઓએ?!?) ૧૦૦ દિવસની ‘ટ્રેક-ટ્રમ્પ’ સાઈટ વિકસાવી છે. (કામ જો તુમ કરો, કિંમત જો હમે કરેંગે)

ઓબામાઅંકલની ‘દિલ’મુક સરકારથી ટ્રમ્પકાકાની ‘ડિલ’મેકિંગ સરકાર તરફના ટ્રાન્સફોર્મેશનની આખી પ્રોસેસ માર્કેટિંગના મહાગુરુઓ માટે નવું આઈડિયા મેનેજમેન્ટનું મેન્યુઅલ આવ્યું છે. જે શીખશે, જેટલું શીખશે એમના માટે પ્રગતિનો ‘ટ્રમ્પકાર્ડ’ મળ્યો સમજી લેવું!

(દિમાગને મસ્તમ કરનારાં આઈડિયાઝ તમને ડાયરેક્ટ ઈનબોક્સમાં મળે તો આ લિંક પર રિક્વેસ્ટ મુકવી: http://bit.ly/IdeasMarket )

દિમાગથી કોઈને હર્ટ કરવા કરતા હાર્ટથી હિલીંગ….થઇ શકે છે !!!

• “તું કેટલી બદસૂરત લાગે છે!”
• “તારા ડાચાના ઠેકાણા તો જો, બરોબર હસતા પણ નથી આવડતું?!?!”
• “અહીંથી તારો ફોટો હટાવ, સાવ ડબ્બુ લાગે છે!”
• “ઓનલાઈન થઇ આવું કરાય જ કેમ? તને કાંઈ ભાન-બાન પડે છે?”
• “આવાં સેન્સલેસ કામો કરવાને બદલે તારે તો મરી જવું જોઈએ!!!
• “તને શરમ ના આવી આવું કરતા પહેલા. ડૂબી મર ! ઢાંકણીમાં પાણી લઇને.”

ફોટોમાં રહેલી ત્રિશા પ્રભુ…ચાર વર્ષ અગાઉ ૧૨ વર્ષની હતી અને શિકાગોમાં ભણતી ત્યારે તેણે પેપરમાં સમાચાર વાંચ્યા.. જેમાં તેની જ હમ-ઉમ્ર છોકરી રેબેકાએ આપઘાત કર્યાની વિગતો હતી. ત્રિશાને રેબેકાએ કરેલા આત્મહત્યાની વિગતો અને એમાં રહેલાં કારણોએ હલાવી નાખી.

કેમ કે તે લેખમાં રેબેકાની એક નિકટ દોસ્તે (ઉપર મુજબના) બોલેલાં અલગ-અલગ ડાયલોગ્સની રેબેકા પર શું અસર પડેલી તેની ચર્ચા હતી. નાની વયમાં એવાં ડાયલોગ્સથી કંટાળી ચુકેલી, ડરેલી રેબેકાએ આખરે પોતાને આ દુનિયામાંથી બાદ કરી દીધી. પણ આ લેખની અસરે ત્રિશાને એક નવી દિશા આપી. Stop Cyberbullying on Social Media નું મિશન શરુ કરવાની.

૧૩માં વર્ષમાં પ્રવેશતી વખતે એક ટીન-એજ છોકરી શું શું અનુભવી શકે છે, વિચારી શકે છે એનો તેણે લાઈબ્રેરીમાં જઈ અભ્યાસ કર્યો. લોકોના મોં પર તાળાં દેવાને બદલે શબ્દો જ તેમને હાથતાળી આપીએ એવો આઈડિયા શોધી લાવી. અને પછી બે વર્ષની અથાગ મહેનત બાદ મોબાઈલની એપ બનાવી. :RE-THINK

આ એપ એવાં બુલિશ લોકો માટે બનાવી જેઓ શબ્દોથી ‘બીજાંની હળી કરવામાં પાશવી આનંદ મેળવતા હોય, જેમને બીજાંને હંમેશા ક્ષુલ્લક કારણોમાં પણ કોમેન્ટ દ્વારા પજવવાની મજા આવતી હોય, જેઓ બીજાંને નીચે પાડવામાં મોજ આવતી હોય…(જેવું રેબેકાની એક સહપાઠી એ કર્યું ‘તુ.)

ખસ કરીને મોબાઇલ પર રહી સોશિયલ મીડિયામાં તમે ક્યારેક આવેશમાં આવી કોઈને પણ ‘બફાટ કરવાની શરૂઆત કરો ત્યારે આ એપ ટાઈપીંગ વખતે તમને ઘડીકભર માટે એમ કહી રોકી લે છે….

“સબૂર ! મને લાગી રહ્યું છે કે તારા આ શબ્દોથી વાંચનારની લાગણી ઘવાઈ રહી છે. તારાથી અપશબ્દો લખાઈ રહ્યાં છે. મારુ સજેશન છે કે…તું આવું ન કર અને થોડી વાર રોકાઈ જા !”

ત્રિશાની આ એપથી (ખાસ કરીને ઘણાં એવાં ટીન-એજ છોરાં-છોરીઓ Cyberbullying કરતા અટકી ગયા છે. અને થોડાં સમય બાદ તેમને હાશકારો અનુભવાયો છે.

હવે એક નાનકડી વયમાં, એક નાનકડાં વિચાર દ્વારા ત્રિશા આવું એક મોટું સામજિક કાર્ય કરે ત્યારે ગૂગલ પણ તેને સાયન્સ-ફેરમાં ૧૦૦,૦૦૦ ડોલર્સનો મોટો (સોશિયલ-અચિવમેન્ટ) એપ એવોર્ડ આપવા આગળ આવે છે ને!

સોળ વર્ષની થયેલી ત્રિશા પ્રભુને મારા સોળ-સોલ સલામ !!!

મૂક મોરલો: “દિમાગથી કોઈને હર્ટ કરવા કરતા હાર્ટથી હિલીંગ કરીએ તો કેવું?!!!!”

(Image Credit:dailyherald.com)

#StopCyberbullying #Spread #HappinessMore

એક ‘ચાયવાલી’એ પણ કરી છે કમાલ !!!

એક તરફ એક ‘ચા’વાળાએ તેમની સિરિયસ ‘ટિ’ખળ વૃત્તિથી ગ્લોબલ-ઈકોનોમિમાં રીપલ્સ રચી દીધાં છે. તો બીજી તરફ… છેએએએક સિડની (ઓસ્ટ્રેલિયા)માં એક બીજી દેશી ચાયવાલીએ ત્યાંના માર્કેટમાં રીપલ્સ રચ્યાં છે.

ફોટોમાં રહેલી ૨૮ વર્ષની ઉપમા વિરડીએ ગયા અઠવાડિયે Indian Australian Business and Community Awards (IABCA) જીત્યો છે. કારણ?-

સિમ્પલી! જેમ કૉફીનું માર્કેટ ગ્લોબલાઇઝ્ડ થઇ ગયું છે, ત્યારે ઉપમાએ ‘ચાયવાલી’ બ્રાંડ સાથે આપણી દેશી દૂધવાળી-બ્રાઉન (અને હર્બલના મિશ્રણવાળી) ચાહને ઓસ્ટ્રેલિયામાં ફેલાવી દીધી છે.

ઉપમાને બાળપણમાં દાદીએ હર્બલ-આયુર્વેદિક ચાય-કળા શીખવી. મોટી થઇને વકિલ બનતી વખતે ‘દાદીમાંકી બાંતે’ને ધંધામાં ફેરવી દેવામાં આ છોરીને તકલીફ તો ઘણી પડી. પણ…પેલી ઘટનામાં ‘અહીં કોઈ જૂતા પહેરતું નથી’ વાળા રિપોર્ટના દાખલાને પોઝિટીવ લઇ સિડનીમાં પણ ચાહના નાના દાણાને (સિડસને) વેચી વાતને મોટી બનાવી છે.

વગર કીટલીએ ચાહ વેચવાની શરૂઆત કરતી વખતે ઉપમાને મમી-પપ્પાનો વિરોધ તો આવ્યો.પણ ‘ચાહવાળી’યે કાંઈક કરી શકે છે એવું બતાવવા માટે જ કદાચ તેણે આ અચિવમેન્ટ કર્યું હશે એવું માણી લેવું.

ખૈર, એક વકિલ જ્યારે બીજાં કેસને બાજુ પર મૂકી ‘ચાહ’ની ચાહતને પકડે ત્યારે વગર મુદ્દતે પણ વિદેશીઓને ચાહની લત પડાવી શકે તો તેની ઉપમા અનુપમ બને ને?- કોઈ સવાલ જ નથી.

મમતાસ્ટિક મોરલો:

મારી (પહેલી) ગર્લફ્રેન્ડ: “એય, તને પહેલી કિસ (આહ !) ક્યારે મળેલી? બોલને.” –

હું: “યાર! મારા જન્મવાના બસ…૪૦ મિનીટ્સ બાદ. મારી મા હતી એ.“

(મુર્તઝાચાર્યની જૂની ડાયરીના એક ખૂલેલા પાનામાંથી)

#Business #Success #Story

[વેપાર વિકાસ]- પાંચ વર્ષનું ‘પંચ’રત્ન !

“એક નાનકડો આઈડિયા લાઈફ બદલે છે. એ બરોબર પણ ત્યારે જ, જ્યારે તેને દિમાગમાંથી હાથમાં ઉતારવામાં આવે તો.”

આજથી બરોબર પાંચ વર્ષ પહેલા આ બંદાને (પહેલા ઘરમાં ને પછી) દિમાગમાં આવેલો નાનકડો લેખકી આઈડિયા સીધો કિબોર્ડ પર ઉતરી આવ્યો અને (ને પછી ઘરવાળીની ટકોરથી) વર્ડપ્રેસ પર સર્જન થયો પહેલો બ્લોગ: નેટવેપાર.

યેસ! દોસ્તો, ડિજિટલ દુનિયામાં મને આજે પાંચ વર્ષ તમામ થયા છે. વાંચ-વાંચ કરવાની આદતે જ્યારે લખવાની સુતેલી આદતને ઠમકારી ત્યારે સાચે જ ખબર ન હતી કે “મંઝીલે ઐસેહી આતી જાયેગી, ઔર કારવાં બસ યુંહીં બનતા જાયેગા.”

જે વંચાયું-લખાયું તે શેડ્યુલ વિના. એવી કોઈ ખાસ કેરિયર બનાવવાની ઝંખના નહિ, પણ જાણીને જે લખાયેલું તે પહેલા દિલને ગમે ને પછી દિલદારોને ગમે અને ઉપયોગી થાય એવી સીધી સટ્ટાક નિયત.

એ દરમિયાન નિયતિએ મને આપ લોકો જેવાં મસ્ત મજાના લોકો સાથે ઓળખાણ કરાવી છે. જેમની પાસેથી મને ઘણું જાણવા મળ્યું છે, શીખવા મળ્યું. ઉપરાંત એવી વ્યક્તિઓ સાથે મુલાકાત થઇ, જેઓએ મારામાં વિશ્વાસ રાખી તેમના દિલની પર્સનલ વાતોને મારી પાસે ‘અમાનત’ તરીકે મુકી છે.

એવાં મસ્ત (અને મસ્ટ-રિડ) પુસ્તકો પણ વંચાયા જેણે ઝિંદગીને ૩૬૦ ડિગ્રીનો ટર્ન આપ્યો. એવું રોકડું લખાણ લખાયું જેમાંથી રોકડાં પણ નીકળ્યા અને એવી ઘટનાઓ બની જેણે જોબની અપસેટમાંથી ધંધામાં અપ-સેટ કર્યો.

સાચે જ પાંચ વર્ષમાં ધ્યેય ધરાવનાર માણસ સાવ જ બદલાય છે. અરે બલકે એમ કહો કે સસલામાંથી સાવજ બને છે.
So, What’s NEXT?

આવી જ પંચ-વર્ષિય મિક્સ ઝિંદગીની લાઈફ-લાઈન પર એક વધું નવું જંકશન ગોઠવાઈ રહ્યું છે. એ પણ મને ગમતાં બે સૌથી વધુ પ્રિય સબ્જેક્ટ્સનાં કોમ્બો સાથે:

| આઈડિયા અને માર્કેટિંગ.|

Stay Tuned…એક નવી પ્લેટ અને પ્લેટફોર્મ સાથે જલ્દી મળીયે!