ઇનોવેટિવ આઈડિયા-યુક્ત હિન્દી ફિલ્મ: ‘આંદામાન’

એક ગામઠી, ગેમ-ચેન્જર અને જબરદસ્ત ઇનોવેટિવ આઈડિયા-યુક્ત એક સોશિયલ સંદેશો આપતી હિન્દી ફિલ્મ આવી છે: ‘આંદામાન’.

ગામઠી એટલા માટે કે કહાની અલબત્ત ગામડાની છે. અને ગેમ-ચેન્જર એટલા માટે કે તેની ડાયરેક્ટર સ્મિતા સિંઘે તેને પ્રમોટ કરવા મસ્ત,જબ્બરદસ્ત વાઇરલ આઈડિયા દોડાવ્યો છે. અને ઇનોવેટિવ એટલા માટે કે જોનાર દરેક પ્રેક્ષકને તેમાંથી કમાણી કરવાની તક પણ આપવામાં આવી છે. આ રીતે…

૧. તે ફિલ્મ જોનાર દરેક પોતે ખુદને એક હીરો તરીકે જોવાનો છે અને તેનો સોશિયલ જવાબ આપવાનો છે.

૨. આ ફિલ્મ જોવા માટે પહેલા તો માત્ર રૂ. ૪૫/- ની ટિકિટ લઇ ઓનલાઇન સ્ટ્રીમિંગ પ્લેટફોર્મ પર તેને માણવાની છે. પછી તેને પ્રમોટ કરવા માટે તે ફિલ્મ તરફથી મળતી સ્પોન્સર્ડ લિંકને વિવિધ પ્રકારના સોશિયલ મીડિયાઝ (વોટ્સએપ તો ખાસ હોં) પર પ્રમોટ કરવાની છે.૩. લિંક પરથી ટિકિટ ખરીદનારમાંથી રૂ.૧૫/-નું કમિશન સીધેસીધું PayTM માં મળી જશે. (૧૦૦ લોકો જોશો તો ૧૫૦૦/- ઘરબેઠ કમાણી)

બોલો છે ને પ્રોફેશનલ, પ્રોવોકેશનલ અને પ્રોફિટેબલ આઈડિયા !

હું માનુ છું કે આવનારાં સમયમાં ઓલમોસ્ટ ઘણાં ડાયરેક્ટરર્સ/ પ્રોડ્યુસર્સ આ રીતે તેમની ફિલ્મને ‘તેરા તુજકો અર્પણ’ અને ‘સૌનો સાથ, સૌનો વિકાસ’ સૂત્રને અપનાવી લેશે તો કન્ટેન્ટ + કેશનું કનેક્શન અને કોમ્યુનિકેશનું જબરદસ્ત કોમ્બિનેશન ખીલી ઉઠશે. એટલે જ સ્તો આ ફિલ્મ ગેમ-ચેન્જર બની છે.તો હવે પહેલી પોકાર પટેલની ગણી મેં મારી સ્પોન્સર્ડ લિંક નીચે મૂકી છે. લેટ’સ પ્લે પ્રમોશન પોઝીટીવલી !

https://opentheatre.ref-r.com/c/i/29290/60352270

મેજીક-માર્કેટિંગ મોરલો:

“આઈડિયાઝ પ્રોબ્લેમની અંદર જ સમાયેલ હોય છે. આપણને સૌને ચલેન્જ નામના તાળાને આઈડિયાની કૂંચી વડે ખોલવાની તક અપાતી હોય છે.”

#innovation#ideas#indianmovies#andamanmovie#hindi

હો જાયે કુછ સૈરાટ!?!?!

નવો જોશ! નવી શરૂઆત !

રાતોરાત લાખો કમાઈ લેવાની ઘેલછા, મહિનામાં જ મિલિયોનેર બની જવાની તીવ્ર ઈચ્છા, કોઈકની વાત ને સાંભળી ન સાંભળી કરીને તુરંત જ પોતાનું રૂઢિચુસ્ત રિએક્શન્સ આપી (કે ચોપડાઈ) દેવાની આદત, દિવસોનું કામ કલાકમાં જ ‘પતાવી નાખવા’ના ગાંડપણમાં આપણે ઘણાં ‘નવજુવાનો’ ઝડપ નામના રોગમાં સપડાતા વાઇરલ બનતા જઇ રહયાં છે. એટલિસ્ટ પાછલાં કેટલાંય મહિનાઓથી મને એનો ઘણો અનુભવ થયો છે.

કોઈ કહે છે કે ‘એક જ જિંદગી’ મળી છે. તો કોઈક કહે છે કે ‘મોત એક જ વાર મળે છે. કાલ (કે કાળ) કોણે જોઈ છે? જેટલું જીવાય એટલું જીવી લ્યો. પણ ખરેખર એવી દોડધામી અને ફિકરી ઝીંદગીમાં આપણે કેટલું જીવી શકીયે છીએ?

માત્ર ‘પૈસાની જ ફૂટપટ્ટી’ દ્વારા બીજાંવને આખેઆખો માપી લેવાની ભૂલમાં આપણે મસ્તમૌલા જેવાં માણસોને ઓળખવાની તસ્દી લેવાનું પણ ભૂલતા જઇ રહ્યાં છે.

સાવ ક્ષુલ્લક બાબતોમાં બીજાં (અરે! બલ્કે આપણા જ સ્વજનો સાથે પણ) જોડે ઝગડો કરી સંબંધોનો રગડો કરતા જઇ રહ્યાં છે. કશુંયે વિચાર્યા વિના માત્ર એકનો ગુસ્સો કે આક્રોશ બીજાંને ટ્રાન્સફોર્મ (અરે હા! એને ‘ફોરવર્ડ’ કહેવાય છે હવે) કરી દઈએ છીએ. લાગણીઓ જાય તેલ લેવા. મને તો દેવું કરીને પણ ઘી તો જોઈશે જ.

પાછલાં ૧૫ દિવસમાં મારા બે પડોશી દોસ્તો (‘અચાનક!’ શબ્દ મારા માટે જ) આ ફાની દુનિયા છોડી ચાલ્યા ગયાં. તેમના મોતના બે દિવસ પહેલા જ એકની સાથે ફેસ-ટુ-ફેસ અને બીજાની સાથે વોટ્સએપી વાત થઇ.

તેમની આંતરિક બીમારીને લીધે તેઓએ તેમનો ‘ડેડ વોઇસ’ પહેલેથી જ સાંભળી લીધો હશે. એટલે જ તેમની વિદાય વાતોમાં ‘ધીરી ધીરી બાપુડિયાં’ નો સૂર મને હવે સંભળાય છે.

બેશક ! મોત એક ઉત્સવ છે. પણ ધ્યાન રહે કે તેના જન્મનો ઉત્સવ ઘોંઘાટિયો કે વસવસો ન બને…અલમસ્ત બને, મજેદાર બને. હસમુખો બને.

નવ મહિનાનો અંત અને દસમા મહિનાની શરૂઆત… હો જાયે કુછ સૈરાટ!?!?!

મનસુખી મોરલો:

“દુવા મેં યાદ રખના !” – મંત્ર માત્ર મજાક ખાતર નથી બોલાતો. તેમાં મેજીક છે. તેની અસર સાચે જ માનું છું અને માણું છું.”

“જેની કલ્પના થઇ શકે, તેનું સર્જન પણ શક્ય છે.”

“જેની કલ્પના થઇ શકે, તેનું સર્જન પણ શક્ય છે.”

હજારો વર્ષ પહેલાનું અતિ-સમૃદ્ધ ભારત (દુનિયા માટે પણ) દરેક બાબતે એક મેગા-મહા દેશ હતો. આમ તો વિવિધ ગ્રંથોના ‘એપિક પોઈન્ટ્સ’માંથી તેનું મૂર્તિમંત સમૃદ્ધ સ્વરૂપ આપણે જોતાં-જાણતા આવ્યા છે.

પણ જે દેશ આખી દુનિયાના ડેવેલોપમેન્ટનું બેન્ચમાર્ક બન્યું હોય તેની શરૂઆત કઇ રીતે થઇ હશે એ તો માત્ર આપણી સીમિત ધારણા જ છે.

તેનું લેટેસ્ટ અને મેગા એકઝામ્પલ છે માહિષ્મતી શહેર: કહેવાય છે કે આ અઝીમોશ્શાન મેટ્રો-શહેર ભારતની નાભી સ્થાને હતું. બરોબર મધ્યભાગમાં, મધ્યપ્રદેશમાં.

એક ફિલ્મના માધ્યમથી તેને કોમ્પ્યુટર ગ્રાફિક દ્વારા મહાકાય સર્જન કરી બતાવવામાં આવ્યું હોય ત્યારે થાય છે કે, ‘ડિજિટલ ઇન્ડિયા’ કદાચ આ રીતે એક વિસરાઇ ગયેલા શહેરમાંથી ફરીથી નવસર્જન થવા મથતું હોય.

કોઈક ‘રાજા’ના કલેજામાંથી, કોઈક ‘મૌલી’ના મગજમાંથી, દેવસેનાના દિલમાંથી, કે પછી કોઈક બાહુબલીની બાહુમાંથી….

બેશક આવનાર જનરેશન તેનું ડેવેલોપમેન્ટ નવી ક્રિયેટીવીટી સાથે, નવાં માઈન્ડસેટ દ્વારા વિવિધ રીતે કરશે. કોઇ થિમ-પાર્ક બનાવીને, કે પછી એક સાચુ જ શહેર બનાવી ને. કારણકે….

જો ડિઝનીના મેગા ‘વોલ્ટ’વાળા દિમાગમાંથી મિકી-માઉસ લેન્ડ બની શકે તો…એક ‘રાજા’નું દિમાગ આખું માહિષ્મતી ફરીથી સર્જી જ શકે ને સરજી ?!?!!?

“YES! Because …. What We Can Imagine, We Can Create It.”

(Photo Credit: Hindustan Times)

દિમાગથી કોઈને હર્ટ કરવા કરતા હાર્ટથી હિલીંગ….થઇ શકે છે !!!

• “તું કેટલી બદસૂરત લાગે છે!”
• “તારા ડાચાના ઠેકાણા તો જો, બરોબર હસતા પણ નથી આવડતું?!?!”
• “અહીંથી તારો ફોટો હટાવ, સાવ ડબ્બુ લાગે છે!”
• “ઓનલાઈન થઇ આવું કરાય જ કેમ? તને કાંઈ ભાન-બાન પડે છે?”
• “આવાં સેન્સલેસ કામો કરવાને બદલે તારે તો મરી જવું જોઈએ!!!
• “તને શરમ ના આવી આવું કરતા પહેલા. ડૂબી મર ! ઢાંકણીમાં પાણી લઇને.”

ફોટોમાં રહેલી ત્રિશા પ્રભુ…ચાર વર્ષ અગાઉ ૧૨ વર્ષની હતી અને શિકાગોમાં ભણતી ત્યારે તેણે પેપરમાં સમાચાર વાંચ્યા.. જેમાં તેની જ હમ-ઉમ્ર છોકરી રેબેકાએ આપઘાત કર્યાની વિગતો હતી. ત્રિશાને રેબેકાએ કરેલા આત્મહત્યાની વિગતો અને એમાં રહેલાં કારણોએ હલાવી નાખી.

કેમ કે તે લેખમાં રેબેકાની એક નિકટ દોસ્તે (ઉપર મુજબના) બોલેલાં અલગ-અલગ ડાયલોગ્સની રેબેકા પર શું અસર પડેલી તેની ચર્ચા હતી. નાની વયમાં એવાં ડાયલોગ્સથી કંટાળી ચુકેલી, ડરેલી રેબેકાએ આખરે પોતાને આ દુનિયામાંથી બાદ કરી દીધી. પણ આ લેખની અસરે ત્રિશાને એક નવી દિશા આપી. Stop Cyberbullying on Social Media નું મિશન શરુ કરવાની.

૧૩માં વર્ષમાં પ્રવેશતી વખતે એક ટીન-એજ છોકરી શું શું અનુભવી શકે છે, વિચારી શકે છે એનો તેણે લાઈબ્રેરીમાં જઈ અભ્યાસ કર્યો. લોકોના મોં પર તાળાં દેવાને બદલે શબ્દો જ તેમને હાથતાળી આપીએ એવો આઈડિયા શોધી લાવી. અને પછી બે વર્ષની અથાગ મહેનત બાદ મોબાઈલની એપ બનાવી. :RE-THINK

આ એપ એવાં બુલિશ લોકો માટે બનાવી જેઓ શબ્દોથી ‘બીજાંની હળી કરવામાં પાશવી આનંદ મેળવતા હોય, જેમને બીજાંને હંમેશા ક્ષુલ્લક કારણોમાં પણ કોમેન્ટ દ્વારા પજવવાની મજા આવતી હોય, જેઓ બીજાંને નીચે પાડવામાં મોજ આવતી હોય…(જેવું રેબેકાની એક સહપાઠી એ કર્યું ‘તુ.)

ખસ કરીને મોબાઇલ પર રહી સોશિયલ મીડિયામાં તમે ક્યારેક આવેશમાં આવી કોઈને પણ ‘બફાટ કરવાની શરૂઆત કરો ત્યારે આ એપ ટાઈપીંગ વખતે તમને ઘડીકભર માટે એમ કહી રોકી લે છે….

“સબૂર ! મને લાગી રહ્યું છે કે તારા આ શબ્દોથી વાંચનારની લાગણી ઘવાઈ રહી છે. તારાથી અપશબ્દો લખાઈ રહ્યાં છે. મારુ સજેશન છે કે…તું આવું ન કર અને થોડી વાર રોકાઈ જા !”

ત્રિશાની આ એપથી (ખાસ કરીને ઘણાં એવાં ટીન-એજ છોરાં-છોરીઓ Cyberbullying કરતા અટકી ગયા છે. અને થોડાં સમય બાદ તેમને હાશકારો અનુભવાયો છે.

હવે એક નાનકડી વયમાં, એક નાનકડાં વિચાર દ્વારા ત્રિશા આવું એક મોટું સામજિક કાર્ય કરે ત્યારે ગૂગલ પણ તેને સાયન્સ-ફેરમાં ૧૦૦,૦૦૦ ડોલર્સનો મોટો (સોશિયલ-અચિવમેન્ટ) એપ એવોર્ડ આપવા આગળ આવે છે ને!

સોળ વર્ષની થયેલી ત્રિશા પ્રભુને મારા સોળ-સોલ સલામ !!!

મૂક મોરલો: “દિમાગથી કોઈને હર્ટ કરવા કરતા હાર્ટથી હિલીંગ કરીએ તો કેવું?!!!!”

(Image Credit:dailyherald.com)

#StopCyberbullying #Spread #HappinessMore

એક ‘ચાયવાલી’એ પણ કરી છે કમાલ !!!

એક તરફ એક ‘ચા’વાળાએ તેમની સિરિયસ ‘ટિ’ખળ વૃત્તિથી ગ્લોબલ-ઈકોનોમિમાં રીપલ્સ રચી દીધાં છે. તો બીજી તરફ… છેએએએક સિડની (ઓસ્ટ્રેલિયા)માં એક બીજી દેશી ચાયવાલીએ ત્યાંના માર્કેટમાં રીપલ્સ રચ્યાં છે.

ફોટોમાં રહેલી ૨૮ વર્ષની ઉપમા વિરડીએ ગયા અઠવાડિયે Indian Australian Business and Community Awards (IABCA) જીત્યો છે. કારણ?-

સિમ્પલી! જેમ કૉફીનું માર્કેટ ગ્લોબલાઇઝ્ડ થઇ ગયું છે, ત્યારે ઉપમાએ ‘ચાયવાલી’ બ્રાંડ સાથે આપણી દેશી દૂધવાળી-બ્રાઉન (અને હર્બલના મિશ્રણવાળી) ચાહને ઓસ્ટ્રેલિયામાં ફેલાવી દીધી છે.

ઉપમાને બાળપણમાં દાદીએ હર્બલ-આયુર્વેદિક ચાય-કળા શીખવી. મોટી થઇને વકિલ બનતી વખતે ‘દાદીમાંકી બાંતે’ને ધંધામાં ફેરવી દેવામાં આ છોરીને તકલીફ તો ઘણી પડી. પણ…પેલી ઘટનામાં ‘અહીં કોઈ જૂતા પહેરતું નથી’ વાળા રિપોર્ટના દાખલાને પોઝિટીવ લઇ સિડનીમાં પણ ચાહના નાના દાણાને (સિડસને) વેચી વાતને મોટી બનાવી છે.

વગર કીટલીએ ચાહ વેચવાની શરૂઆત કરતી વખતે ઉપમાને મમી-પપ્પાનો વિરોધ તો આવ્યો.પણ ‘ચાહવાળી’યે કાંઈક કરી શકે છે એવું બતાવવા માટે જ કદાચ તેણે આ અચિવમેન્ટ કર્યું હશે એવું માણી લેવું.

ખૈર, એક વકિલ જ્યારે બીજાં કેસને બાજુ પર મૂકી ‘ચાહ’ની ચાહતને પકડે ત્યારે વગર મુદ્દતે પણ વિદેશીઓને ચાહની લત પડાવી શકે તો તેની ઉપમા અનુપમ બને ને?- કોઈ સવાલ જ નથી.

મમતાસ્ટિક મોરલો:

મારી (પહેલી) ગર્લફ્રેન્ડ: “એય, તને પહેલી કિસ (આહ !) ક્યારે મળેલી? બોલને.” –

હું: “યાર! મારા જન્મવાના બસ…૪૦ મિનીટ્સ બાદ. મારી મા હતી એ.“

(મુર્તઝાચાર્યની જૂની ડાયરીના એક ખૂલેલા પાનામાંથી)

#Business #Success #Story

[વેપાર વિકાસ]- પાંચ વર્ષનું ‘પંચ’રત્ન !

“એક નાનકડો આઈડિયા લાઈફ બદલે છે. એ બરોબર પણ ત્યારે જ, જ્યારે તેને દિમાગમાંથી હાથમાં ઉતારવામાં આવે તો.”

આજથી બરોબર પાંચ વર્ષ પહેલા આ બંદાને (પહેલા ઘરમાં ને પછી) દિમાગમાં આવેલો નાનકડો લેખકી આઈડિયા સીધો કિબોર્ડ પર ઉતરી આવ્યો અને (ને પછી ઘરવાળીની ટકોરથી) વર્ડપ્રેસ પર સર્જન થયો પહેલો બ્લોગ: નેટવેપાર.

યેસ! દોસ્તો, ડિજિટલ દુનિયામાં મને આજે પાંચ વર્ષ તમામ થયા છે. વાંચ-વાંચ કરવાની આદતે જ્યારે લખવાની સુતેલી આદતને ઠમકારી ત્યારે સાચે જ ખબર ન હતી કે “મંઝીલે ઐસેહી આતી જાયેગી, ઔર કારવાં બસ યુંહીં બનતા જાયેગા.”

જે વંચાયું-લખાયું તે શેડ્યુલ વિના. એવી કોઈ ખાસ કેરિયર બનાવવાની ઝંખના નહિ, પણ જાણીને જે લખાયેલું તે પહેલા દિલને ગમે ને પછી દિલદારોને ગમે અને ઉપયોગી થાય એવી સીધી સટ્ટાક નિયત.

એ દરમિયાન નિયતિએ મને આપ લોકો જેવાં મસ્ત મજાના લોકો સાથે ઓળખાણ કરાવી છે. જેમની પાસેથી મને ઘણું જાણવા મળ્યું છે, શીખવા મળ્યું. ઉપરાંત એવી વ્યક્તિઓ સાથે મુલાકાત થઇ, જેઓએ મારામાં વિશ્વાસ રાખી તેમના દિલની પર્સનલ વાતોને મારી પાસે ‘અમાનત’ તરીકે મુકી છે.

એવાં મસ્ત (અને મસ્ટ-રિડ) પુસ્તકો પણ વંચાયા જેણે ઝિંદગીને ૩૬૦ ડિગ્રીનો ટર્ન આપ્યો. એવું રોકડું લખાણ લખાયું જેમાંથી રોકડાં પણ નીકળ્યા અને એવી ઘટનાઓ બની જેણે જોબની અપસેટમાંથી ધંધામાં અપ-સેટ કર્યો.

સાચે જ પાંચ વર્ષમાં ધ્યેય ધરાવનાર માણસ સાવ જ બદલાય છે. અરે બલકે એમ કહો કે સસલામાંથી સાવજ બને છે.
So, What’s NEXT?

આવી જ પંચ-વર્ષિય મિક્સ ઝિંદગીની લાઈફ-લાઈન પર એક વધું નવું જંકશન ગોઠવાઈ રહ્યું છે. એ પણ મને ગમતાં બે સૌથી વધુ પ્રિય સબ્જેક્ટ્સનાં કોમ્બો સાથે:

| આઈડિયા અને માર્કેટિંગ.|

Stay Tuned…એક નવી પ્લેટ અને પ્લેટફોર્મ સાથે જલ્દી મળીયે!

આઈડિયાઝની સફેદીનો બ્લેક-બોક્સ આવો પણ હોય છે….!!!

Samuel Profeta’s Creative Resume

.

આજે બ્રાઝિલના એક ગ્રાફિક-ડિઝાઈનર ‘સેમ પ્રોફેટા’ના ઉદાહરણ દ્વારા મજાની આઇડીયલ વાત કરવી છે. આ સેમભાઈએ તેમની બાયોડેટા/રિઝયુમને (ફોટોમાં દેખાતા) દૂધના કાર્ટન પર ડિઝાઈન અને પ્રિન્ટ કરી છે.

પહેલી નજરે દુધની કોઈક નવી જ બ્રાંડ લાગતા પેકને રસપૂર્વક વાંચીએ તો તેના પર સેમભાઈએ ખુદના ફોટો-લોગો સાથે પ્રોફેશનલ અનુભવો, પર્સનલ અચિવમેંટસ, (ન્યુટ્રીશનલ) ફેક્ટસ, તેમજ બારકોડ યુક્ત કોન્ટેકટ ડીટેઇલ્સને સોશિયલ-મીડિયાને અનુરૂપ એવી થિમ પર અસરકારક રીતે તૈયાર કરી અસમાન્ય ક્રિયેટીવીટી બતાવી છે.

હવે તમે જ કહો કે…આ ‘સેમ પ્રોફેટા’ ને જો દુનિયાની કોઈક સુપર એડ-એજન્સીએ જોઈ લીધો હશે તો તેનાં કામની પ્રોફિટ સેમ ટુ સેમ રહી હશે?- …………. ક્યાંથી રહે બાપલ્યા! સેમભ’ઈ એ તો પેલી કહેવત “થિંક આઉટસાઈડ ધ બોક્સ”નેય ખંખેરીને નવી બનાવી છે: “થિંક ઓન ધ બોક્સ.”

તો દોસ્તો, આપણને પણ ખબર જ છે, કે આવાં કામોને ધક્કો મારતું પરિબળ છે…. આઈડિયા!….

યેસ ! દુનિયામાં શ્વાસોચ્હ્વાસની જેમ દર સેકન્ડે ક્યાંક ને ક્યાંક ક્રેઝી આઈડિયા પેદા થતાં જ જાય છે. આ તો ઇન્ટરનેટનાં વિકસાવનારાઓનું પણ ભલું થાજો કે જેના થકી જરૂરી એવા હટકે આઈડિયાઝ આપણને વિવિધ મીડિયા દ્વારા જોવા મળે છે. જેનાથી સાવ સામન્ય લાગતી બાબત પણ અસામાન્ય બનીને વાઇરસની જેમ ફેલાઈ જાય છે.
આવાં અનોખા આઈડિયાઝનો પિટારો મેં પણ બહુ મહેનત કરીને બનાવ્યો છે. જેનું નામ છે. ટ્રેન્ડલી.

તો નેક્સ્ટ પોસ્ટમાં એ ટ્રેન્ડલીની વાત ફ્રેન્ડલી લેવલે જાણવા અહીં આવી જાવ.. “જય આઈ-દિયા!”

માર્કેટિંગ મોરલો:

“આઈડિયાનો જો સાચો ઉપયોગ થાય તો તેની સાથે વાપરનારને તે આઈડિયલ કે આઈડોલ બનાવી દે છે. નહીંતર આઈડલ કે અડિયલ બની ક્યાંક દફનાઈ જાય છે.”

વેપાર વ્યક્તિત્વ: બોક્સની અંદર રહેલો ‘રિફ્રેશિંગ’ આઈડિયા !!!

VENTiT-Vinay-Mehta-Ventilated-pizza-box

દુનિયાની લગભગ બધીજ પિઝ્ઝા કંપનીઓ વાત કરે છે: ‘અમારો પિઝ્ઝા ફ્રેશ !’… ‘ગરમાગરમ પિઝ્ઝા તો અમારો !… ‘અડધો કલાકમાં તાજોમાજો પિઝ્ઝા મેળવો!’…..- બરોબર?. ચાલો માની લઈએ.

પણ બાપલ્યા! વધુંભાગે આ ‘ફ્રેશ’ નામનું ફેક્ટર પિઝ્ઝાની સોડમ સાથે અડધો કલાક પહેલા જ ઉડી ગયેલુ હોય છે. અને તેની અસલ મઝા ૧૫ મિનિટમાં જ પતાવવી પડતી હોય છે. નહીંતર હાથમાં માત્ર આવે ચીમળાયેલો ‘વાસી’ ટુકડો. કારણ?- તેમાં રહેલા મેંદાના કેમિકલ લોચા ! બીજું શું???

સવાલ એ નથી કે તાજગી નામની બી તો કોઈ ચીજ છે કે નહિ?…સવાલ તો છે…આવું ક્યાં સુધી સહન કર્યે જવાનું? – પણ જેમ યદા યદા હી પ્રોબ્લેમ્…તદા તદા સોલ્યુશનમ્ !

ઈટાલી, પિઝ્ઝા, ગરમાગરમ, ફ્રેશ, સોડમ, પેકેજીંગ, બોક્સ, ભારતીય, ગુજરાતી, મહેતા, માર્કેટિંગ…નું નવું જ કોમ્બો-પેકી સોલ્યુશન દુનિયાની સામે આવ્યું છે.

લાવનાર છે આપણા દેશી ગુજ્જુભાઈ વિનય મહેતા.

વિનયભાઈએ અત્યાર સુધી વપરાતા વિદેશી બંધ પિઝ્ઝા બોક્સમાં સાવ (અ)સામાન્ય બુદ્ધિ દોડાવી પિઝ્ઝા સાથે સુગંધ ફેલાવી છે. મહેતા સાહેબે એ ટ્રેડિશનલ બોક્સમાં ઉપર અને નીચે જાળીદાર જગ્યા બનાવી રિફ્રેશિંગ રેવોલ્યુશન કરી બતાવ્યું છે.

તેમના મત મુજબ જ્યારે કોઈપણ ગરમાગરમ ‘પીટ્જા’ વેન્ટીલેશન વિના મુકવામાં આવે તો થોડાં જ સમયમાં તેમાંથી નીકળી જતી વરાળ પિઝ્ઝા સાથે આખા બોક્સને ઠંડું કરી નાખે છે. પણ જો ઉપર-નીચે એવી જાળીદાર જગ્યા બનાવવામાં આવે તો સુગંધી વરાળ તેનું સાયકલિંગ મોંમાં મુક્યા સુધી લાંબો સમય ચલાવે રાખે છે.

હવે બોલો ક્યાં પિઝ્ઝા અને ક્યાં મહેતા?- બુદ્ધિ’ઝ?!?!?!? હુઝ ફાધર? મહેતાજી હવે ચોપડા સાથે બોક્સની સુગંધ ચોપડાવી શકે છે, ખરું ને?

મુર્તઝાચાર્યનો || મહેતા મોરલો ||

જૂની કહેવત: થિંક આઉટસાઈડ ધ બોક્સ.
નવી કહેવત: થિંક ઈનસાઈડ ધ બોક્સ એન્ડ ગેટ આઈડિયા આઉટ!

(સોર્સ: http://www.ventit.in/ )

૨૦૧૪ માટે ‘બારે’ આવેલી વહીવટની કેટલીક ટેકનોવાણી..

 પાછલાં વર્ષમાં ટેકનોલોજી ક્ષેત્રે થતી નાની-મોટી ઘટનાઓ પછી એવી ઘણી ટેકનોક્રેટ કંપનીઓ પોતાની રીતે ‘જોશ’માં ભવિષ્યવાણીઓ ઠપકારતા રહે છે. મારુ એવું માનવું છે કે તે સૌ કોઈકને કોઈ રીતે એમના પ્રોજેક્ટસને આમ કહી ધક્કો મારવા માંગતા પણ હોય…

ખૈર, પીટર ડ્રકર નામના ટેકનો-મેનેજમેન્ટ ગુરુએ સરળ વાક્યમાં કીધું છે. “THE FUTURE IS NOW.” Yes! There is NO Tomorrow. એવું માની ઘણીયે કંપનીઓ ભવિષ્યને વર્તમાનમાં ફેરવતા રહ્યા છે. લ્યો ત્યારે એમના કેટલાંક કથનનું થોડું પઠન આજે કરીએ અને તેની ‘અન્ડર’ રહેલી બાબતને વધારે પકડીએ.

વધુ વિગતો માટે…વેબગુર્જરી.ઇન (Webgurjari.in)પર આવશો?

http://bitly.com/1axBits

વેપાર વ્યક્તિત્વ: કિચડમાં ખીલી રહેલું એક ‘અરવિંદ’

શુદ્ધ સૂચના:
કોઈ પણ પોલિટીકલ પાર્ટીને નહિ, પણ માત્ર એક વ્યક્તિના વ્યક્તિત્વને ધ્યાનમાં રાખી આજે આ પોસ્ટમાં કેટલીક નોખી વાત કરી છે.

“આ કેજરીવાલ…કોણ છે? શું છે? કેવો છે?” ચારેબાજુ તેની પોકાર છે. જાણે કોઈ જબરદસ્ત ગુનો કર્યો હોય, કોઈક ગંભીર કાવતરું કરીને (અત્યારે તો માત્ર) આ માણસ દિલ્હીને જનતાને સતાવવા આવ્યો હોય એ રીતે…સોશિયલ અને મીડિયામાં તેના પર માછલાં ધોવાઈ રહ્યાં છે.

અને કેમ ન ધોવાય? આપણે ભારતીયો છીએ જ એવા સ્વભાવ વાળા. કોઈક કાંઈક નવું કરે, યુનિક કરે કે હટકે કામ કરે ત્યારે માછલાં તો શું, કિચડ ઉછાળવામાં અને ટાંગ ખેંચવામાં પણ ‘હઇશો હઈસો’ કરતા આગળ ધસીયે છીએ. નસીબજોગે (કે કમનસીબે?!?!) આ પણ ‘અરવિંદ’ જ થઇને આવ્યો છે.

પણ માફ કરશો દોસ્તો, દુનિયાની સમક્ષ આપણે આપણી શૂરવીરતા નહિ…બાયલાપણું સાબિત કરી રહ્યા છે.

એક અલગ કેજરી અટક સાથે, નાનકડી બ્રાન્ડબિલ્ડીંગ ટિમ સાથે, અલગ લોગો વાળા ઝાડૂની ઓળખ સાથે, અલગ બ્રાન્ડ- ડ્રીવન સિમ્બોલિક ટોપીની વિચારધારા સાથે આ યુનિક બ્રાન્ડેડ અરવિંદ કેજરીવાલનો સાચે જ એક ગંભીર ગુનો છે કે તે ભારતમાં ‘ક્રિયેટિવિટી’ નામના કિચડમાં ખીલી રહ્યો છે.

જે દેશવાસીઓ દુનિયાભરના મીડિયામાં માર્કેટિંગ અને એડવર્ટાઈઝીંગના ક્ષેત્રે ક્રિયેટિવ સંદેશા આપવામાં મોખરે રહેતા હોય તે જ લોકો તેના દેશવાસીને હલકો પાડવામાં, ખાઈમાં પાડવા કોઈ કસર છોડતા નથી. આ અદેખાઈ નથી તો બીજું શું છે?

દોસ્તો, આ દેશની સાચે જ ખાજો દયા…કેમ કે આપણે આઝાદી માટે નહિ…ગુલામીમાં જ જીવવા જન્મ્યા છે. જે એવા વલણમાંથી બહાર કાઢવાની વાત કે અમલ કરે છે તેને આપણે લાતો-લાઠીઓ ઠોકીએ છીએ. અને હજુયે ના ધરાઈએ તો કાં તો ગોળી મારીએ કે બોમ્બથી ઉડાવી દઈએ છીએ.

હું ‘આપ’ની પાર્ટી માટે નહિ…પણ આ યુનિક પરફોર્મન્સ કરવા માંગતા અરવિંદાની સામે જોઈ વેપારિક વલણો ધરાવી કહી શકું કે…તેને સાવ નફ્ફટ શબ્દો, નકારાત્મક ભાવનાઓ, વંઠેલ વિચારોની નહિ….માત્ર આપણા ભરપૂર બ્લેસિંગ્સ (આશીર્વાદ)ની વધારે જરૂર છે. એક સિનર્જી સર્જાઈ શકે છે. એક નવી ‘રિફ્રેશિંગ હવા’ મળી શકે છે. જેની આપણે સૌને ખૂબ જરૂર છે. કેમ કે આશીર્વાદ કે દોઆં ક્યારેય….એળે જતા નથી. ટોટલ ગેરેન્ટેડ!

મહાવૈચારિક મોરલો:

“ધ્યાન રહે કે જેઓએ આ દુનિયામાં બદલાવ આપ્યો છે, વિકાસ કર્યો છે તે સૌ ‘ગાંડા’ જ રહ્યા છે. ડાહ્યાંઓએ માત્ર દોઢ-ડાહ્યું ડહાપણ બતાવી હસે રાખ્યું છે. પ્રૂફ જોઈએ તો વૈજ્ઞાનિકોનો ઇતિહાસ ચકાસી લેજો.”