૧૦ એવાં પ્રોડક્ટિવ પાઠ જે હું ૨૦૨૦માં શીખ્યો…

૧. જખ મારીને મળેલી (નાપસંદ લાગતી) જોબ કે જોબવર્ક કર્યે રાખવામાં…
૨. ખરેખર કોઈકને ચાહતા હોવા છતાં ક્યારેય પણ તેને બેધડક એકરાર ન કરવામાં…
૩. કોઈના “કેમ છો?” ના સવાલ સામે જવાબમાં ખોટેખોટું “મજામાં હોં!” કહેવામાં…
૪. વીતી ગયેલ પ્રેમિકા (કે પ્રેમી) પર ચાંપતી નજર રાખવામાં…
૫. ‘પેલો કે પેલી મારા માટે શું વિચારશે?’- એવું વિચાર્યે રાખી દિમાગને ત’પેલું’ રાખવામાં…
૬. સ્લો કનેક્શન હોવાં છતાં ‘પેલી ફિલ્મ્સ’ની પાછળ અઢળક કલાકો પસાર કરવામાં…
૭. સોશિયલ મીડિયામાં જોવાં મળતાં લોકોના ‘સ્ટાઈલિશ’ ફોટો જોઈ ખુદને દુઃખી કરવામાં…
૮. કોઈકના સુપર અચિવમેન્ટ્સ જાણી કાયમી ‘દુઃખી જીવડા’ બની રહેવામાં…
૯. કોઈકના બાળકોના અર્થહીન ‘પર્સેન્ટાઈલ’ને જોઈ ખુદના બાળક સાથે સરખામણી કરવામાં…
૧૦.અંદર દબાયેલો એક આઈડિયા કે વિચાર બીજાંને ઉપયોગી થઇ શકે તેવું જાણતા હોવા છતાં ‘ચૂપ’ રહેવામાં…

સમય, શરીર, સંપત્તિ, સ્વાસ્થ્ય, સુખાકારી, સંબંધનો હિસાબ સીધો ‘ઉધાર ખાતે જમા’ થાય છે. 

નવા વર્ષમાં આજે બસ ! એટલું જ.

બાકી “આઈડિયા?! મીની મેગેઝિન હવે ક્રિસ્પી PDF ફોર્મેટમાં એમેઝોન કિન્ડલ પર પણ હાજર થઇ ગયું છે. આ લિંક પર પણ. https://amzn.to/2XeYCh8 

હવે ફરીથી ક્યાં કહું કે ‘આજે જ ડાઉનલોડ કરી લ્યો.’ 

“આ તારાથી (કે તમારાથી) નહિ થઇ શકે.”

હું માનું છું કે આ વાક્ય એવું હાઇપર પ્રેરણાત્મક (હજુ જોશથી કહું તો ધક્કાત્મક !) છે કે જે ઘણાં અશક્ય કામોને શક્ય કરી બતાવે છે.

સાંભળનાર જો આ વાક્યને એક ચેલેન્જ તરીકે સ્વીકારે તો તેણે જે સપનું જોયું છે કે પછી કોઈક અઘરું લાગતું કામ મગજમાં સેવ્યું છે, તે કદાચ તુરંત તો નહિ જ પરંતુ કેટલાંક મહિના કે વર્ષની અંદર તેને અચિવ કરેલું જોઈ શકે છે.

પણ જો સાંભળનાર તેને અપમાન તરીકે સ્વીકારી “હવે તો એનેહ બતાઈ જ દેવું છ.” જેવું ઈગોઈસ્ટિક વલણ અપનાવે તો હું એ પણ માનું છું કે તેના સપના પ્રત્યે ધોબી પછડાટ ખાઈ શકે છે. કારણકે ‘બતાઈ દેવાની’ની વૃત્તિ કરતા ખુદને તે ચેલેન્જ માટે સમર્થ કે સક્ષમ તરીકે સ્વીકારીને વ્યક્તિ કાંઈક અનોખું પરિણામ મેળવી શકે છે.

આવું એટલા માટે કહું છું કે અઢળક આઈડિયાઝની દુનિયામાં ઘણાં એવાં ઉદાહરણો જોયા અને જાણ્યા બાદ મને તેના સોલ્યુશન્સમાં તેની પાછળ રહેલો પડઘો હવે સંભળાય છે.

નેક્સ્ટ ટાઈમ તમારા કોઈક પ્લાન, પ્રોજેક્ટ કે સપના પર કોઈ હસે અથવા “લ્યા ભૈ, ઈ તારાથી નો થઇ હકે” કે પછી “ઈટ’સ ઇમ્પોસિબલ ફોર યુ” કહે ત્યારે, તમેય એ વ્યક્તિકે વાક્ય પર ‘હસી કાઢજો’. ને સમજી જજો કે તમે એ કામ સિદ્ધ કરી શકો છો.

આઈડિયા?! મેગેઝિન‘ એવું જ એક પરિણામ છે જેને પહેલા “બહુ ચાન્સ લેવા જેવો નથી.” એવું કહી દબાવી દેવામાં આવ્યું હતું. કહેનાર સાહેબ હવે તેનું કવર પેઈજ અને કન્ટેન્ટ જોઈ સંતુષ્ઠ હાસ્ય સાથે મોં હલાવી જાણે શાબાશી આપી રહયા છે. પણ તેનેય હું ચેલેન્જ તરીકે સ્વીકારી આગળ વધી રહ્યો છું. વિવેકાનંદની જેમ “યા હોમ” કરીને…

તો હવે ‘યા હોમ’ની સાથે જેમને ‘વર્ક ફ્રોમ હોમ’ જેવી લાઈફ-સ્ટાઇલ મેળવવી હોય તો અત્યારે જ મેગેઝિન આ લિંક પર સબ્સ્ક્રાઇબ કરાવી લેજો.: https://gum.co/IdeasMag

સાહસ અને સમર્પણની 10 અમરકથાઓ: શૌર્ય

મુર્તઝા પટેલ … હર્ષલ પુષ્કર્ણા સાથે !

એક વ્યક્તિ 14મી ફેબ્રુઆરી 2019ના દિવસે બનેલી પુલવામાની ઘટનાથી હચમચી જાય છે. ધ્રુસકે-ધ્રુસકે રડી પડે, ઉરથી ભાંગી પડે છે. ખિન્ન થઇ લાંબા કલાકો સુધી મોંમાં કોળિયો પણ ઉતારી શકતો નથી.

છતાંય આદત મુજબ મજબૂરીથી મન-મગજને શાંત કરી પ્રણ કરે છે કે દેશના સપૂતો માટે એવું કાંઈક લખવું છે, જણાવવું છે, બતાવવું છે કે જાણનારને પણ તેની જેમ દિલમાં સખ્ત દર્દ અનુભવાય, આંખોમાંથી જાણે લોહીના આંસુઓ વહે. તે ઘટનાથી સમસમી ગયેલા એ વગર યુનિફોર્મવાળા સિવિલ-સૈનિકને પહેલા તો હું ‘હર્ષલ’ જ કહું. (ને પછી જરૂરી લાગે તો જ તેની આગળ પુષ્કર્ણા અટકને ઉમેરુ.)

કારણકે જે વ્યક્તિ પાછલાં વીસથી પણ વધારે વર્ષોથી પોતાનું તન-મન-ધન (ખાસ તો દેશની વિવિધ સમસ્યાઓને) વિવિધ લેખો દ્વારા વતનની સેવામાં ખર્ચતી હોય. દેશના સપૂતોની સાથે દિવસો સુધી સીમા પર તેમની ઝીંદગીનો અનુભવ મેળવવા મથતી હોય. જેનો હાથ રગેરગમાંથી વહેતી દેશભક્તિને શબ્દો દ્વારા અદભૂત કથાઓ કરવાની ત્રેવડ ધરાવતી હોય, તેમને એમ ન પૂછાય કે “દેશભક્તિ એટલે શું?”અને તેથી જ સ્તો હવે 14મી ફેબ્રુઆરી 2020ના દિવસે ગર્ભસ્થ થયેલુંઅને જસ્ટ જન્મેલું નવું પુસ્તક લઇ આવ્યા છે: “શૌર્ય”

હવે જો તમારી પાસે 11 મિનિટ્સનો સમય હોય, રિલેક્સ્ડ હોવ પણ જબ્બરદસ્ત મોટિવેશન મેળવવાના મૂડમાં હોવ. અને સાથે ચાહ- કૉફી કે જ્યુસનો કપ હોય તો આજના દિવસે એ જાઁબાઝ લોકોની વાત જણાવવી છે.

કોણ છે એ લોકો, ક્યાં છે અને શું છે એ લોકો વિશે? જાણવું હોય તો નીચે મુજબની લિંક પરથી PDF ફાઈલ ડાઉનલોડ કરવી પડશે. કારણકે વાત બહુ અગત્યની અને લાંબી છે.

http://bit.ly/ShauryaReview

મુર્તઝા પટેલના જય ભારત !

આઈડિયા કે જોશ સે બચ કર તુમ કહાં જાઓગે?

IDEA PETI Printed Book

💡 સમયસર ગાડી ન મળે અને ખીજ ચડે પછી મોબાઈલ દ્વારા મિનિટ્સમાં જ ઉંબરે-આંગણે પણ ટેક્સી આવી ઉભી થઇ જાય તેવું આઇડિયલ સૉલ્યુશન લઇ આવવામાં આવે ત્યારે ઉબરનું સર્જન થાય.

💡 હોટેલથી કંટાળી તે સિવાયના મનગમતા-ખુશનુમા સ્થાને કે સ્થળે રહેવા મળે તો કેવું?- એવું વિચારનાર વ્યક્તિ ઍર-બી-એન-બીનું સર્જન કરી શકે છે.

💡 ખુદને ગમતાં ડાયલોગ્સ, સોન્ગ્સ કે ડાન્સને સેકન્ડમાં બતાવવાની ચળ ઉપડે ત્યારે ટિક્ટોક (મ્યુઝીકલી) એપ સર્જાય.

💡 સમય કરતા થોડું મોડા અને એ પણ ‘સાવ બેક્કાર ટેસ્ટ’ વાળું ખાવાનું મળ્યું હોય તેના બળવા રૂપે નજીકથી પણ ઘર જેવું ખાવાનું મિનિટ્સમાં મેળવી આપતું સૉલ્યુશન ઝોમાટો કે સ્વિગી રૂપે બહાર આવે ત્યારે…

બહુ લાંબુ વિચાર્યા વિના સમજી શકાય કે પ્રૉબ્લેમ એ જ સોલ્યુશનનો દરવાજો છે. અને આઈડિયા તેનું મૂળ છે.

આપણે સૌ અત્યારે ડગલે-પગલે આઈડિયા ઈકોનોમીમાં જીવી રહ્યાં છે અને હજુ લાંબો સમય તેમાં જીવીને ચાલવાનું છે. જે જીવનને જુગાર કરતા પણ જુગાડ તરીકે જુએ છે તે એટ-લિસ્ટ ગુમાવવાને બદલે બેશક! બિંદાસ્ત કમાણી કરી જ શકે છે.

‘આઈડિયા’ નામના શબ્દ સાથે મારી ઓફિશિયલ શાદી તો હું કુંવારો હતો ત્યારે જ થયેલી. 😛 પણ લખાણના લખ્ખણને લીધે બૂક રૂપે બાળક જન્માવવાની શરૂઆત હજુ 2-3 વર્ષ અગાઉ જ કરી છે. અને હવે આદત મુજબ ‘વસ્તાર વધારવાનું બહુવ્વચ્ચ મન’ છે. 😉

આ તો સારું થાજો કે ઍમૅઝૉન કિન્ડલે મારા બંને લેબર પેઈન ‘આઈડિયા પેટી’ તરીકે ખમી લીધાં. પણ પછી થયું કે આપણી પ્રજા હજુયે પ્રિન્ટેડ ખુશ્બોદાર પાનાંઓને વધારે પ્રાધાન્ય આપે છે. એટલે તે બે ભાગવાળી કિન્ડલ બૂક્સને 14 ચેપટર્સ સાથે કંબાઇન્ડ કરી પ્રિન્ટેડ ફોર્મેટમાં બૂકી રૂપે હવે રી-લોન્ચ કરી રહ્યો છું. જેમાં તમને મળી શકે:

💡 કૉફીના કૂચામાંથી પણ ખાઈ શકાય એવી કપ-રકાબી કેમ બનાવવી?- (કૉફી તો માત્ર એક બહાનું છે. તેની અંદર કાંઈક બીજું જાણવા ચેપ્ટર-6 જોઈ લેવું.)

💡 તમારી ટ્રાવેલિંગ એજન્સી હોય તો તમે એવું શું અનોખું કરી શકો કે જેથી લોકો ગમ્મત સાથે જ્ઞાન પણ મેળવી શકે? ( ચેપ્ટર-7 માં સિમ્પલ સોલ્યુશન છે.)

💡 બહુ મોટા ભારને ઉંચકી શકતી એક સાવ હલકી વસ્તુ તમારી નવી કરિયર પણ ઊંચી લાવી શકે છે. (કઈ રીતે? તો ચેપ્ટર-9 કહી શકે.)

💡 તમને નવી જૉબમાં સાવ નોખા બનવું છે? (તો પછી ચેપ્ટર-12ને બહાર કાઢવું જ પડશે. કારણકે આ બાબતે બોલે તો બંદા પણ ગાઈડ કરવામાં માસ્ટર છે.)

શક્ય છે કદાચ તમે પણ 60 મિનિટ્સની અંદર જ 60 પેઇજની આખી બૂકી ‘પતાવી’ દેશો. પણ મારું માનવું છે કે અંદરથી બહાર આવેલાં કોઈ એક આઈડિયાને એક્ટિવ કરવા તમારું પાણી ઉતરી શકે છે. પણ ટીપે-ટીપે સરોવર ભરાય વાળી વાતને બાજુ પર મૂકી ફકત ‘ડોલ’ પર ફોકસશો તો નવી દિશા અને દશા મળશે. અને એ માટે આ ‘તમાર મુર્તજા ભ’ઈ હાજર છે જ ને બાપલ્યા !”

તો હવે માત્ર બૂક નહિ, પણ તેમાં રહેલાં આઈડિયાઝ ઘરે બેઠાં જ મેળવવા હોય તો (For 97/- Only) બેંક ટ્રાન્સફર અથવા PAYtm કરી શકો તો દરેકનું ભલું થવાની પુરી ગેરેન્ટી છે.

PayTm કરવા માટે: 6352365536

આઈડિયા કે જોશ સે બચ કર તુમ કહાં જાઓગે?

તમને શું થવું ગમે?

કેટલાંક દોસ્તોએ વેકેશનમાં બાળકોને ધ્યાનમાં રાખી એક કૉમન સવાલને લઇ ફોન અને મેસેજીસ કર્યા છે.

“દસમા અને બારમા પછી શું કરાવીએ?”

જવાબ:
બેશક ! પહેલા તો વર્ષે-વર્ષે, પછી મહિનાઓમાં, પછી દિવસોમાં અને હવે તો કલાકોમાં બદલાતી ઇન્ફોર્મેશનની તકોના તોપગોળાં વચ્ચે એક અસરકારક ચોઈસ લેવી એ દરિયાની ઊંડે જઇ છીપમાંથી મોતી મેળવવા જેવું સાહસિક કામ છે.

“તું આ કર !, ના, તું તે કર !, અલ્યા તું તો પેલું જ કર !,” ની ઘરેડમાંથી પસાર થઈને આવેલી ૫૦-૬૦-૭૦-૮૦ની પેઢીને અત્યારની મિલેનિયમ કૉલોની સાથે તાલથી તાલ મિલાવવું થોડુંક ચેલેન્જીસ તો છે. પણ દરેક વખતે બ્રેડ આપી દેવી તેના કરતા બ્રેડની રેસિપી જ આપવી સહેલું કામ છે.

અંદરથી જ તેમની અસલ ઓળખ મેળવી આપવાની મદદ તેમને કાંઈક આગળ કરવા અને કરી બતાવવા મદદ કરી શકે છે. (આવું હું યંગ-માંઈન્ડ અને બાળકના પિતા હોવાને નાતે બિંદાસ્તપણે કહી શકું છું.)-

હા ! તો એ માટે સૌથી સહેલી શરૂઆત કઈ રીતે કરવી? 🤔

💡વર્ષો પહેલા પ્રાઈમરી વિદ્યાર્થી તરીકે આપણે “મને શું થવું ગમે?” નો તુક્કાયુક્ત નિબંધ લખતા હતા, યાદ છે ને?- તો બસ! ફરીથી એ જ રીતે તમારા દસમા કે બારમાથી પસાર થયેલા બાળકને લખાવવાનો સમય આવી ગયો છે.

”મને શું થવું ગમે?’ વિષય બાળક માટે એક એવો ઇમેજિનેટિવ અને ક્રિયેટિવ ધક્કો છે કે તેમને ખુદને જે બનવું છે, શાં માટે બનવું છે? કેટલું બનવું છે?, કઈ રીતે બનવું છે?, ક્યાંથી બનવું છે? કોની મદદથી બનવું છે? જેવાં કન્ફ્યુઝન્સને ફ્યુઝન આપવાનું કામ કરે છે. તેમની કે તમારી ‘અંદર’ શું શું છે? એ ઘણી બાબતો બહાર દેખાઈ શકશે. ગેરેન્ટેડ! ✍️

(છૂપો પોઇન્ટ: હવે તમને પણ તમારા જોબ, કરિયર કે ધંધામાં ‘હાળું હું કરવું?’ નું ટેંશન હોય તો એક ટ્રાયલ તમે પણ મારી શકો છો, હોં!) 🤪😜🥰

બિનિતાબેન: ઉબરની એક ઉભરતી વનિતા!

Binitaben: The First Woman Driver of Uber in Ahmedabad.
Binitaben: The First Woman Driver of Uber in Ahmedabad.

ખાસ કરીને ઘરેલુ સ્ત્રીઓના દિમાગને તરરર કરતી મસ્તમ મુવી આવીને ચાલી ગઈ: ‘તુમ્હારી સુલુ.’

ફિલ્મ જોયા પછી કેટલી સ્ત્રીઓને તેમનામાં રહેલા ‘એમ્પાવરમેન્ટ’ને બહાર લાવવાની અને કાંઈક કરી બતાવવાની ચળ ઉપડી હશે? એ પ્રશ્ન બાજુ પર રાખીયે. અને ‘સુલુ’ને સાચે જ પકડીને સશક્તિકરણનું મજબૂતી ઉદાહરણ બતાવનાર (ફોટોમાં રહેલા) ગઈકાલે મને મળી ગયેલા બિનિતાબેનને જાણીયે.

અમદાવાદના સૌ પ્રથમ સ્ત્રી ઉબર કાર ડ્રાઇવરી સર્વિસ (આઈ મીન કેબ ઓપરેટર) તરીકે બિનીતાબેને ‘સમાજ અને દુનિયા જાય તેલ લેવા’ના ધોરણે અપનાવી છે.

ખાધે-પીધે સુખી પરિવાર પર અચાનક મુશેક્લીઓનો હોલસેલમાં માર પડે ત્યારે બેશક! કોઈપણ થોડો સમય માટે હલી જાય. પણ બિનીતાબેને દર્દનું કળ વળતા જ સાચે જ ‘હાલી નીકળ્યા’.

તેમના પતિદેવને બ્રેઈન-સ્ટ્રોક્સને લીધે ઊંચા હોદ્દાની કોર્પોરેટ જોબમાંથી મળેલા પાણીચા અને બંને સ્કોલર દીકરીઓના કેરિયરની ગાડીને પાટે ચડાવવા થોડાં અરસા માટે સાસુ સાથે હળીમળી ઇન્સ્ટન્ટ ફૂડ પાર્લર શરુ તો કર્યું. પણ ઇન્સ્ટન્ટ કેશ ન દેખાઈ.

છતાંય પ્રોબ્લેમ પર નહિ, પરંતુ સોલ્યુશન પર રિયર-મિરરને ફોકર કરી ઓપશન્સ શોધ્યા તો ઉબર નું ઓપશન ઉંબરે દેખાયું. લગભગ વર્ષ પહેલા એપ્લાય કર્યું તો ઉબરવાળાઓ પણ તેમના પેશનને પોંન્ખવા સામેથી આવ્યા. એટલે બિનીતાબેને બંગલાના ઝાંપે રેંઢી રહેલી તેમની ખુદની હોન્ડા સીટી પરથી ધૂળ ખસાવી જાતે ડ્રાઇવિંગ શરુ કર્યું.

(બે પૈસા નંય ભૈશાબ પણ) વીસ પૈસા દેખાયા એટલે બિછાને પડેલા પતિદેવે પણ ખુદને ધક્કો (કિક ઓન ફૂલા યુ સી 😉 ) માર્યો અને બીજી ગાડી લઇ આવી ઉબરની સાથે ઓલાને પણ રાખી નોકરી શબ્દને તેલ લેવા મોકલી દીધો. આજે બંને દંપતી ખુદના દમ પર “હેય ઝહલસા છે હોં!” કહી રહ્યા છે.

ગઈકાલે મેં એમને પૂછ્યું: “કોઈક સગાવહાલાંનો કોલ આવે તો કેવી લાગણી થાય?”
“જરાયે શરમાયા વિના ગાડીમાં લઇ જાઉં. આખરે તો એમની પાસેથી પણ કમાણી કરવાની જ હોય ને!” – કહી સ્માઈલ સાથે તેમના ઘરે ચાહ પીવા ઉપડી ગયા.

તમારામાંથી કોઈને જ્યારે આ બિનીતાબેન મળે ત્યારે તેમનો હસતો-ખીલતો ચહેરો જોઈ આપોઆપ જવાબ મળી જશે કે તેમની સાથે કેટલાંયની ‘ગાડી હાઇવે પર’ દોડી શકે છે.

ઈમેજીનેશનથી દરેક નેશન સુધી ઇ-કોમર્સની અવિરત કૂચ !

Amazon

બહુ જલ્દી! આવનારાં પાંચ વર્ષમાં એમેઝોન.કૉમ ઈ-કોમર્સની દુનિયાનો લગભગ ૫૦% હિસ્સો કબ્જે કરી નાખશે.

ઓફકોર્સ, બચેલાં બાકીના ૫૦% હિસ્સો વાળાં લોકો તેમના સંબંધો, સેવા અને સ્ટાન્ડર્ડથી ઈન-ડાયરેક્ટલી એમેઝોનને સપોર્ટ કરતા હશે.

વપરાયેલી બૂકથી વેચાવાની શરૂઆત કરનાર એમેઝોન.કૉમ આજે લાખો વસ્તુઓ અને ઘણી બધી સેવાઓ સાથે (મેક્ડોનાલ્ડ્સ પછી) પ્રોપર્ટી ઇન્વેસ્ટમેન્ટ કંપની રૂપે તેના વેર-હાઉસની સંખ્યા વધારતું જ જાય છે.

આપણા ઈમેજીનેશનની બહાર કામ કરી દુનિયાના લગભગ બધાં જ મુખ્ય નેશનમાં એમેઝોનની સર્વિસ પરીકથાની પરી કરતાંય ક્યાંય હાઇપર રેપિડ સ્પિડથી આગળ વધી રહી છે.

ઈ-કોમર્સનું ભવિષ્ય અત્યારે વર્તમાન કરતા પણ અનેકગણું પ્રબળ અને સજ્જડ બનવાનું છે. જો કે ભારતમાં થોડું મોડું જાગ્યું છે તો પણ વિદેશી મધમાખીઓ ઊડતી-ઊડતી પૂડાં વધારવામાં બીઝી થઇ ચુકી છે. જેઓ એ-કોમની ગાડીમાં સવાર થઇ રહ્યાં છે તેમના માટે દરેક સવાર અવનવી તાજગી લઇ આવશે.

હવે આમાં “ચલો, લિખ લો.” બોલવા જેવું લાગે છે? – સમજી જ જવાનું ને નંય?

એની વે! ખુલ્લી જાહેરાત: 

એમેઝોન કિન્ડલ પર કાલે ‘થોડાંમાં ઘણું’ ઇ- બૂક ૨ દિવસ માટે ફ્રિ લોન્ચ કરી રહ્યો છું. બની શકે તો કિન્ડલ અનલિમિટેડ બાંધી રાખવા જેવું છે.

Kindle Unlimited Sign Up

(Photo Credit: Amazon.com)

એક ‘ચાયવાલી’એ પણ કરી છે કમાલ !!!

chaaywaali

એક તરફ એક ‘ચા’વાળાએ તેમની સિરિયસ ‘ટિ’ખળ વૃત્તિથી ગ્લોબલ-ઈકોનોમિમાં રીપલ્સ રચી દીધાં છે. તો બીજી તરફ… છેએએએક સિડની (ઓસ્ટ્રેલિયા)માં એક બીજી દેશી ચાયવાલીએ ત્યાંના માર્કેટમાં રીપલ્સ રચ્યાં છે.

ફોટોમાં રહેલી ૨૮ વર્ષની ઉપમા વિરડીએ ગયા અઠવાડિયે Indian Australian Business and Community Awards (IABCA) જીત્યો છે. કારણ?-

સિમ્પલી! જેમ કૉફીનું માર્કેટ ગ્લોબલાઇઝ્ડ થઇ ગયું છે, ત્યારે ઉપમાએ ‘ચાયવાલી’ બ્રાંડ સાથે આપણી દેશી દૂધવાળી-બ્રાઉન (અને હર્બલના મિશ્રણવાળી) ચાહને ઓસ્ટ્રેલિયામાં ફેલાવી દીધી છે.

ઉપમાને બાળપણમાં દાદીએ હર્બલ-આયુર્વેદિક ચાય-કળા શીખવી. મોટી થઇને વકિલ બનતી વખતે ‘દાદીમાંકી બાંતે’ને ધંધામાં ફેરવી દેવામાં આ છોરીને તકલીફ તો ઘણી પડી. પણ…પેલી ઘટનામાં ‘અહીં કોઈ જૂતા પહેરતું નથી’ વાળા રિપોર્ટના દાખલાને પોઝિટીવ લઇ સિડનીમાં પણ ચાહના નાના દાણાને (સિડસને) વેચી વાતને મોટી બનાવી છે.

વગર કીટલીએ ચાહ વેચવાની શરૂઆત કરતી વખતે ઉપમાને મમી-પપ્પાનો વિરોધ તો આવ્યો.પણ ‘ચાહવાળી’યે કાંઈક કરી શકે છે એવું બતાવવા માટે જ કદાચ તેણે આ અચિવમેન્ટ કર્યું હશે એવું માણી લેવું.

ખૈર, એક વકિલ જ્યારે બીજાં કેસને બાજુ પર મૂકી ‘ચાહ’ની ચાહતને પકડે ત્યારે વગર મુદ્દતે પણ વિદેશીઓને ચાહની લત પડાવી શકે તો તેની ઉપમા અનુપમ બને ને?- કોઈ સવાલ જ નથી.

મમતાસ્ટિક મોરલો:

મારી (પહેલી) ગર્લફ્રેન્ડ: “એય, તને પહેલી કિસ (આહ !) ક્યારે મળેલી? બોલને.”

હું: “યાર! મારા જન્મવાના બસ…૪૦ મિનીટ્સ બાદ. મારી મા હતી એ.

(મુર્તઝાચાર્યની જૂની ડાયરીના એક ખૂલેલા પાનામાંથી)

#Business #Success #Story